به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این کتاب خاطرات «سید محمدهادی نژادحسینیان» در طول دوران ماموریت پنج ساله‌اش در دفتر نمایندگی جمهوری اسلامی در نیویورک است.
در این کتاب، نویسنده به بیان عملکرد جمهوری اسلامی در این دوره پنج ساله و شرح ما وقع می‌پردازد و چنان که خود در مقدمه می‌نویسد: «انتخاب نام "نه سفید نه سیاه" برای کتاب نشان دهنده ممزوج بودن حق و باطل است.»
گزارش‌های موجود در این کتاب خبرهای مخابره شده از سوی خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران(ایرنا) در نیویورک است که در ابتدای ورود به نیویورک، نویسنده از رییس خبرگزاری ایرنا خواسته تا از خبرها و گزارش‌های مربوط نسخه‌ای را نگهداری کند.
در این گزارش‌ها از آوردن نام افراد خودداری شده است زیرا به زعم نویسنده «هدف انتقال تجربیات و شرح وقایع بوده و نه انتقاد یا انتقام از آن‌ها.»
واکنش جهانی به قرارداد توتال، رقص در میهمانی سفیر، مرکز ایران‌شناسی و اسلام‌شناسی، تقویت ارتباط بین ایرانیان مقیم آمریکا، سخنان وزیر خارجه آمریکا درباره سخنان سفیر ایران، قطعنامه موشک–مانور دیپلماتیک پیشگیرانه، نوروز در منهتن سنتز، موضع آمریکا درباره تحریم‌های ایران، نگاهی جدی به روابط ایران و آمریکا و توقف دیپلماسی پارلمانی از سوی ایران برخی از موضوع‌هایی هستند که در فهرست این کتاب به آن‌ها اشاره شده است.
در بخشی از این کتاب نظر نویسنده را درباره رابطه ایران و آمریکا می‌خوانیم:
«در طول اقامتم در آمریکا چند بار به مقامات آمریکایی پیشنهاد دادم که دولت آمریکا همان طور که یک جانبه رابطه با ایران را قطع کرد، اکنون پیش قدم شده و بدون هیچ پیش شرطی برقراری رابطه با ایران را اعلام کند ... ولی مقامات آمریکایی روی خوشی نسبت به این پیشنهاد نشان نمی‌دادند تا این‌که در دو ماه آخر دوره ریاست جمهوری آقای کلینتون به دلیل عدم توفیق دولت مذکور در مسایل سیاسی بین‌المللی، از جمله مسایل مربوط به روابط ایران و امریکا، به دنبال یک اقدام سیاسی متهورانه بودند تا شاید شکست‌های خود را جبران کنند. بدین لحاظ از من پرسیدند که پیشنهاد شما هنوز هم اعتبار دارد یا خیر؟ من پاسخ را موکول به سوال از مرکز کردم که جواب آن منفی بود و لذا اقدامی در این باره انجام نشد.»
وی در ادامه می‌نویسد: «هنوز هم بر این باورم که مشکلات مربوط به ایران و آمریکا در سطح کلان و بین خود مسوولان ایران و آمریکا و در فرصت‌های طلایی باید حل و فصل شود. درگیر شدن کشورهای دیگر، چه از نظر سیاسی و چه از نظر اجتماعی به حل مشکل ایران و آمریکا کمکی نمی‌کند. به نظر می‌رسد که وضعیت سیاسی آمریکا در آن زمان در صورت موافقت ایران می‌توانست به یک فرصت طلایی بین دو کشور تبدیل شود. ولی به هر حال و به هر دلیلی که مقامات ایران تشخیص دادند این فرصت از دست رفت.»
درباره سید محمدهادی نژاد حسینیان
سید محمدهادی نژادحسینیان در ۱۳۲۵شمسی در تهران به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه، وارد دانشگاه تهران شد و در دانشکده فنی به تحصیل در رشته مهندسی راه و ساختمان پرداخت. در ۱۳۴۹ با درجه فوق لیسانس راه و ساختمان فارغ التحصیل شد و تا ۱۳۵۴ ش به فعالیت در شرکت‌های عمرانی پرداخت. در آن سال عازم آمریکا شد و به تحصیل در رشته حمل و نقل در مقطع دکتری پرداخت ولی به دلیل پیروزی انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷، تحصیل را نیمه کاره رها کرده به کشور بازگشت. وی فعالیت‌های سیاسی خود را در تشکل دانشجویی انجمن اسلامی دانشگاه تهران و سپس انجمن‌های اسلامی دانشجویان ایرانی آمریکا و کانادا متمرکز کرده بود و ۱۳۵۶، رییس شورای رهبری انجمن‌های اسلامی دانشجویان آمریکا و کانادا بود و سردبیری نشریه «نصر» ارگان انجمن فوق را بر عهده داشت. وی در کابینه مهندس میرحسین موسوی به وزارت راه برگزیده شد و در کابینه علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی، وزیر صنایع سنگین بود و در دوره اول وزارت کمال خرازی در وزارت خارجه، سفیر دایم ایرن درسازمان ملل شد و سپس به نمایندگی ایران در سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) انتخاب شد. هم اکنون وی از مقامات ارشد وزارت نفت است.
چاپ نخست کتاب «نه سفید نه سیاه؛ خاطرات و گزارش‌های ماموریت در سازمان ملل متحد نیویورک» نوشته سید محمدهادی نژادحسینیان در 352 صفحه، شمارگان 500 نسخه و بهای 15 هزار تومان از سوی اداره نشر وزارت امور خارجه چاپ و روانه بازار کتاب شد.
در این کتاب، نویسنده به بیان عملکرد جمهوری اسلامی در این دوره پنج ساله و شرح ما وقع می‌پردازد و چنان که خود در مقدمه می‌نویسد: «انتخاب نام "نه سفید نه سیاه" برای کتاب نشان دهنده ممزوج بودن حق و باطل است.»
گزارش‌های موجود در این کتاب خبرهای مخابره شده از سوی خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران(ایرنا) در نیویورک است که در ابتدای ورود به نیویورک، نویسنده از رییس خبرگزاری ایرنا خواسته تا از خبرها و گزارش‌های مربوط نسخه‌ای را نگهداری کند.
در این گزارش‌ها از آوردن نام افراد خودداری شده است زیرا به زعم نویسنده «هدف انتقال تجربیات و شرح وقایع بوده و نه انتقاد یا انتقام از آن‌ها.»
واکنش جهانی به قرارداد توتال، رقص در میهمانی سفیر، مرکز ایران‌شناسی و اسلام‌شناسی، تقویت ارتباط بین ایرانیان مقیم آمریکا، سخنان وزیر خارجه آمریکا درباره سخنان سفیر ایران، قطعنامه موشک–مانور دیپلماتیک پیشگیرانه، نوروز در منهتن سنتز، موضع آمریکا درباره تحریم‌های ایران، نگاهی جدی به روابط ایران و آمریکا و توقف دیپلماسی پارلمانی از سوی ایران برخی از موضوع‌هایی هستند که در فهرست این کتاب به آن‌ها اشاره شده است.
در بخشی از این کتاب نظر نویسنده را درباره رابطه ایران و آمریکا می‌خوانیم:
«در طول اقامتم در آمریکا چند بار به مقامات آمریکایی پیشنهاد دادم که دولت آمریکا همان طور که یک جانبه رابطه با ایران را قطع کرد، اکنون پیش قدم شده و بدون هیچ پیش شرطی برقراری رابطه با ایران را اعلام کند ... ولی مقامات آمریکایی روی خوشی نسبت به این پیشنهاد نشان نمی‌دادند تا این‌که در دو ماه آخر دوره ریاست جمهوری آقای کلینتون به دلیل عدم توفیق دولت مذکور در مسایل سیاسی بین‌المللی، از جمله مسایل مربوط به روابط ایران و امریکا، به دنبال یک اقدام سیاسی متهورانه بودند تا شاید شکست‌های خود را جبران کنند. بدین لحاظ از من پرسیدند که پیشنهاد شما هنوز هم اعتبار دارد یا خیر؟ من پاسخ را موکول به سوال از مرکز کردم که جواب آن منفی بود و لذا اقدامی در این باره انجام نشد.»
وی در ادامه می‌نویسد: «هنوز هم بر این باورم که مشکلات مربوط به ایران و آمریکا در سطح کلان و بین خود مسوولان ایران و آمریکا و در فرصت‌های طلایی باید حل و فصل شود. درگیر شدن کشورهای دیگر، چه از نظر سیاسی و چه از نظر اجتماعی به حل مشکل ایران و آمریکا کمکی نمی‌کند. به نظر می‌رسد که وضعیت سیاسی آمریکا در آن زمان در صورت موافقت ایران می‌توانست به یک فرصت طلایی بین دو کشور تبدیل شود. ولی به هر حال و به هر دلیلی که مقامات ایران تشخیص دادند این فرصت از دست رفت.»
درباره سید محمدهادی نژاد حسینیان
سید محمدهادی نژادحسینیان در ۱۳۲۵شمسی در تهران به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه، وارد دانشگاه تهران شد و در دانشکده فنی به تحصیل در رشته مهندسی راه و ساختمان پرداخت. در ۱۳۴۹ با درجه فوق لیسانس راه و ساختمان فارغ التحصیل شد و تا ۱۳۵۴ ش به فعالیت در شرکت‌های عمرانی پرداخت. در آن سال عازم آمریکا شد و به تحصیل در رشته حمل و نقل در مقطع دکتری پرداخت ولی به دلیل پیروزی انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷، تحصیل را نیمه کاره رها کرده به کشور بازگشت. وی فعالیت‌های سیاسی خود را در تشکل دانشجویی انجمن اسلامی دانشگاه تهران و سپس انجمن‌های اسلامی دانشجویان ایرانی آمریکا و کانادا متمرکز کرده بود و ۱۳۵۶، رییس شورای رهبری انجمن‌های اسلامی دانشجویان آمریکا و کانادا بود و سردبیری نشریه «نصر» ارگان انجمن فوق را بر عهده داشت. وی در کابینه مهندس میرحسین موسوی به وزارت راه برگزیده شد و در کابینه علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی، وزیر صنایع سنگین بود و در دوره اول وزارت کمال خرازی در وزارت خارجه، سفیر دایم ایرن درسازمان ملل شد و سپس به نمایندگی ایران در سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) انتخاب شد. هم اکنون وی از مقامات ارشد وزارت نفت است.
چاپ نخست کتاب «نه سفید نه سیاه؛ خاطرات و گزارش‌های ماموریت در سازمان ملل متحد نیویورک» نوشته سید محمدهادی نژادحسینیان در 352 صفحه، شمارگان 500 نسخه و بهای 15 هزار تومان از سوی اداره نشر وزارت امور خارجه چاپ و روانه بازار کتاب شد.
نظر شما