حسینینیک در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در این باره اظهار کرد: اغلب کشورهای پیشرفته و در حال توسعه در تقویم فرهنگی خویش، زمانی را به برپایی نمایشگاه بینالمللی کتاب اختصاص دادهاند؛ این نمایشگاهها ضمن اینکه ملی هستند، یک برنامه یا همایش بینالمللی نیز به شمار میآیند. بنابراین، این نمایشگاهها جنبه حاکمیتی دارند و برای کشورها یک سابقه فرهنگی محسوب میشوند.
وی با بیان اینکه نمایشگاههای بینالمللی کتاب نشانهای از سطح فرهنگی کشورها به شمار میآیند، گفت: برپایی بیش از 70 سال نمایشگاه کتاب فرانکفورت در کشور آلمان همچنین نمایشگاههای مشابه این رویداد در انگلستان یا کشورهای حاشیه خلیج فارس، عمق فرهنگ در این کشورها را نشان میدهد.
مدیرمسوول انتشارات مجد ادامه داد: نمایشگاههای کتاب استانی از این جهت که در سطح وسیع به صورت ملی و بینالمللی برگزار نمیشوند با نمایشگاههای بینالمللی کتاب متفاوتاند. نمایشگاههای کتاب استانی بیشتر با رویکرد فروش برگزار میشوند؛ درست است که در نمایشگاههای بینالمللی نیز بحث فروش وجود دارد اما این رویکرد جزو کارکردهای جنبی این نمایشگاهها محسوب میشوند.
حسینینیک اظهار کرد: معتقدم باید مراکز استانها به فروشگاهها یا بازارچههای بزرگ دابمی کتاب مجهز شوند تا در طول سال کتابهای جدید ناشران را عرضه کنند. برای این منظور لازم است موسسه نمایشگاههای فرهنگی ایران به کمک شهرداری یا سازمانهای مربوط به امور مسکن و زمین در مراکز استانها، زمینی را در نظر بگیرند تا زمینه برای نمایش دایمی کتابها فراهم شود.
وی ادامه داد: میتوان هزینههای ساخت این مراکز دایمی نمایش و فروش کتاب در مراکز استانها را به ناشران محلی واگذار کرد و سهامداران آن، خود کتابفروشان و متقاضیان تأسیس این مرکز باشند. معتقدم این کار در صورت میانداری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شدنی است.
نایبرییس کمیسیون حقوقی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با اشاره به فواید راهاندازی مرکز دایمی نمایش و فروش کتاب در مراکز استانها گفت: با راهاندازی چنین مراکزی در استانها، زمینه ارایه تخصصی کتابها نیز فراهم میشود در چنین شرایطی ناشران برتر و حرفهای نیز در این مراکز حضور مییابند و کتابهای فاخر خود را عرضه میکنند.
حسینینیک به این پرسش که «آیا شما در نمایشگاههای کتاب استانی شرکت میکنید؟» پاسخ منفی داد و گفت: به دلیل اینکه کتابها در این نمایشگاهها با تخفیف 40 درصدی ارایه میشوند، شرکت در آنها را از نظر اقتصادی بهصرفه نمیدانم. بنابراین، پیشنهاد میکنم مسوولان موسسه نمایشگاههای فرهنگی ایران جلسههای مشترکی با ناشران بزرگ و صاحبنظر دولتی و خصوصی برگزار کنند تا موضوع، آسیبشناسی شود؛ چرا که مطمئن هستم این ناشران بزرگ و حرفهای هستند که میتوانند طرف مشورت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشند و بهترین پیشنهادها و نظرات را برای برونرفت از مشکلات صنعت نشر را ارایه کنند.-
پنجشنبه ۱ خرداد ۱۳۹۳ - ۰۹:۰۰
نظر شما