خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)_ «روزیک درآوانسیان» با چنین رویکردی وارد عرصه انتشار کتاب شده و نشر «آونگ» را پایه‌گذاری کرده است.

گفت‌وگوی انجام شده با «روزیک درآوانسیان» را با هم می‌خوانیم:

آیا به عنوان یک ناشر حوزه تربیت بدنی و ورزش سابقه‌ای هم در عرصه ورزش دارید؟
از 17 سالگی تا اکنون که 54 سال دارم، کوهنوردی می‌کنم. سالی یک بار هم به قله دماوند می‌روم. قله‌های معروف دیگری را هم فتح کرده‌ام مانند قله آرارات در کشور. همچنین در رشته‌های والیبال، پینگ‌پنگ و بسکتبال فعالیت کرده‌ام و در بازی‌های ارامنه به مدال دست یافته‌ام. چند دوره هم به عنوان سرپرست تیم والیبال ارامنه ایران در بازی‌های ارامنه جهان در کشور ارمنستان حضور یافته‌ام. 

شنیده‌ام سابقه حضور در عرصه رسانه هم داشته‌اید. درست است؟
بله، مدت زیادی به عنوان خبرنگار و عکاس در برخی از روزنامه‌های کشورمان فعالیت داشتم و در المپیک ارامنه جهان هم عکاسی کردم. الان بیشتر به عکاسی طبیعت مشغولم و اکثرا زیبایی‌های طبیعت ایران را به تصویر می‌کشم. تاکنون آثارم را در چند نمایشگاه عرضه کرده‌ام و اکنون در اندیشه برپایی یک نمایشگاه عکس به صورت انفرادی هستم. 

چگونه با دینای کتاب پیوند ایجاد کردید؟
من فارغ‌التحصیل رشته علوم اجتماعی هستم و همیشه روزگارم را با کتاب گذرانده‌ام. همواره دوست داشتم خودم و همسرم یک نشر داشته باشیم. مدتی هم در این راستا در نشریه هنرهای رزمی و تندرستی فعالیت کردم. بعد هم همسرم(روبن شاهوردیان) نشر علم و حرکت را تاسیس کرد و به طور تخصصی در حوزه تربیت بدنی و ورزش به چاپ کتاب مشغول شد. من نیز همیشه در کنار او بودم اما در نهایت تصمیم گرفتیم نشر آونگ را ایجاد کنیم تا کتاب‌های حوزه تندرستی و سلامت را منتشر سازم. هدف از تاسیس نشر آونگ، تولید و در دسترس قرار دادن کتاب‌های عمومی ورزش برای همه مردم است. اکنون هم برای آغاز کار روی دو کتاب با عنوان‌های «کمر درد» و «بدنسازی بانوان» مشغول کار هستم. 

آیا می توان نتیجه گرفت که چون شما یک زن هستید، در آغاز کار به سراغ کتاب «بدنسازی بانوان» بانوان رفته‌اید و همچنین در آینده بیشتر در حوزه ورزش بانوان کار خواهید کرد؟
من اعتقادات خاصی در حوزه مطالب منتشر شده درباره ورزش بانوان یا حتی سایر مسایل مرتبط به زنان در رسانه‌ها به ویژه کتاب دارم. متاسفانه بسیاری از مطبوعات خانم‌های ایرانی را به مصرف‌گرایی سوق می‌دهند، در حالی که بانوان به عنوان محور اصلی یک خانواده می‌توانند نقش‌های بسیار مهم و حیاتی را در کانون خانواده و جامعه بازی کنند. خانم‌ها تربیت‌کننده بچه‌ها و پایه و اساس زندگی هستند و رسانه‌ها و به ویژه کتاب باید در راستای ارتقای سطح فرهنگی و اطلاعاتی این قشر فعالیتی جدی داشته باشند. من هم به عنوان یک ناشر سعی دارم به چنین وظیفه‌ای در عرصه سلامتی و تندرستی بانوان عمل کنم. 

این دیدگاه یک زن در دهه پنجم زندگی‌اش هست یا شما از ابتدا هم نگاهی ارزشی به مقوله زن در رسانه داشته‌اید؟
صادقانه می‌گویم که از ابتدا این‌گونه فکر می‌کردم. من در یک خانواده فرهنگی بزرگ شده‌ام و اگرچه تا کلاس چهارم ابتدایی را در روستا درس خواندم، اما چون پدربزرگم اهل فرهنگ بود و با کتاب سر و کار داشت، من هم به مقوله فرهنگ علاقه‌مند شدم و حتی شعر هم می‌گفتم. 

خط مشی اصلی شما در این باره چیست؟
من معتقدم هر کشوری که به زن توجه صحیحی داشته باشد و به بانوان آموزش درستی بدهد، پیشرفت زیادی خواهد کرد. این اصل اساسی در کار من است. 

مدیریت نشر برای یک زن کار ساده‌ای است؟
چون همسرم به من کمک می‌کند، هنوز به سختی‌های این کار نرسیده‌ام. البته می‌دانم نشر، کاری است سخت که فقط با علاقه و عشق پیش می‌رود. میوه‌فروشی نیست که تا شب تمام میوه‌هایت را بفروشی. با این وضع گرانی و بازار متلاطم اقتصادی، حضور در عرصه نشر واقعا عشق آمیخته با صبر را می‌طلبد. 

از این نمی‌ترسید که در نشر آونگ هم زیر سایه مدیریت همسرتان قرار بگیرید و دیده نشوید؟
نه، چون من قصد ندارم زیر سایه همسرم کار کنم. همسرم نیز می‌داند که من شخصیتی مستقل دارم. تولید و نشر کتاب هم یک نوآوری است و عشقی مضاعف را در وجود انسان ایجاد می‌کند. وقتی به انتشار یک کتاب فکر می‌کنم، این احساس را دارم که نوزادی قدم به عرصه وجود می‌گذارد. در این شرایط باید نهایت تلاش خودم را انجام بدهم و البته از تجربیات و کمک‌های بی‌دریغ همسرم نیز استفاده خواهم کرد. 

آیا می‌توان امیدوار بود که حضور یک زن در مدیریت نشر زمینه توجه به بانوان اهل قلم را فراهم کند؟ آیا شما به بانوانی که توانایی کار کردن در عرصه کتاب را دارند، فرصت عرض‌اندام خواهید داد؟
به نظر من، فرصت دادنی نیست و انسان خودش باید فرصت را به وجود بیاورد. حق هرگز در خانه کسی را نمی‌زند، بلکه باید حق خودت را بگیری. فرقی هم نمی‌کند که زن باشی یا مرد. البته اگر یک خانم نویسنده، مترجم یا ویراستار به نشر آونگ مراجعه کند، من کار او را جدی می گیرم. این را هم قبول دارم که گاهی در جامعه به اندازه کافی به بانوان بها داده نمی شود. 

یکی از فایده‌های مطالعه مکتوبات ورزشی، آگاهی یافتن از چگونگی حفظ و ارتقای سلامتی افراد جامعه و به ویژه بانوان است. آیا نشر آونگ به مقوله سلامتی مادران امروز و فردای ایران توجه خواد داشت؟
صد درصد، شک نکنید که توجه ویژه‌ای به مقوله سلامتی و تندرستی بانوان خواهم کرد. اکنون در باشگاه‌هایی که به عنوان مربی فعالیت می‌کنم نیز هرگز از توجه به این موضوع غافل نیستم. متاسفانه با وجود همه تلاش‌هایی که طی این چند سال انجام شده است، هنوز بانوان ما با مشکلاتی در حوزه سلامتی‌شان مواجه هستند. حتی پوکی استخوان به سنین نوجوانی و جوانی هم رسیده است. همچنین فقر حرکتی نسل جوان ما را به شدت تهدید می کند. من متعجبم از والدینی که وقتی نمره ورزش فرزندشان در مدرسه کم می‌شود، آن را یک توهین به حساب می‌اورند و مدعی می‌شوند که چون مثلا نمره ریاضیات فرزندشان خوب است، پس باید نمره ورزش عالی داده شود. به یقین با تولید و نشر کتاب‌های ورزشی در حوزه تندرستی و سلامت، سعی می‌کنم سهم خودم را در این راستا ادا کنم. 

آیا قصد دارید به عضویت انجمن فرهنگی ناشران ورزشی درآیید؟
چرا که نه، الان هم عضو انجمن جامعه‌شناسان و همچنین عکاسان ورزشی ایران هستم. 

فکر می‌کنید یک زوج موفق در زندگی، می‌توانند زوجی موفق در عرصه چاپ و نشر را هم تشکیل دهند؟
من به این موضوع کاملا مطمئنم چون من و همسرم(روبن شاهوردیان، مدیر مسئول نشر علم و حرکت) همدیگر را خوب می‌شناسیم. اصلا ما در محیط ورزش همدیگر را پیدا کردیم و اطمینان داریم که علاوه بر زن و شوهر، در عرصه کار هم زوج موفقی خواهیم بود. ما حتی به انتقادات یکدیگر از کارهایمان هم به چشم یک هدیه نگاه می‌کنیم چون همدیگر را مشاور دلسوز یکدیگر می‌داینم. 

چرا نام آونگ را برای نشرتان انتخاب کردید؟
ابتدا اسم‌های دیگری را در نظر داشتیم که پیش‌تر کسی آن‌ها انتخاب کرده بود. بعد به نام آونگ رسیدیم. آونگ از نظر من، یک صدایی است که انسان را به توجه کردن وادار می‌کند و او را فرامی‌خواند.