علیرضا روشن گفت که پس از انتشار مجموعه شعر «محوِ» و کتاب دیگرش با نام «کسره» که در آینده منتشر میشود، میخواهد از چاپ کتاب شعر دست بکشد.
وی گفت: کتاب اولم کتابِ نیست بود و کتاب دوم محوِ است. در واقع واژه دوم عنوان این کتاب حذف شده و گویی محوِ نیستی است. نیستیای که در عرفان ایرانی از آن عین هستی مراد میشود. در آخر از این دو عنوان کتاب فقط یک کسره میماند که نام سومین مجموعه شعرم است.
روشن افزود: در کتاب سوم گویی آنچه متمایل به نیستی بوده محو شده و از آن صرفاً یک کسره باقی مانده است. کتاب کسره تا پیش از عید روانه بازار کتاب خواهد شد. بعد از کسره هیچ کتاب شعر دیگری منتشر نخواهم کرد؛ چرا که در این سه مجموعه همه حرفها را زدهام و دیگر اگر بخواهم چیزی بگویم تکرار مکررات است. البته این به آن معنی نیست که شعر ننویسم.
این شاعر اضافه کرد: کتاب «محوِ» که 105 شعر کوتاه را دربرمیگیرد، درباره احوالات آدمی با زبانی است که به زبان شعر موسوم شده، البته در شعر بودن این مجموعه باید شک کرد. چون من خودم را شاعر نمیدانم.
شاعر مجموعه شعر «کتابِ نیست» ادامه داد: چیزی که از شعر افاده معنی میشود کلام موزون و مقفاست اما این تعریف از شعر به گمانم تعریفی است شبیه توصیف کردن لوله کشی و نجاری! معتقدم شعر اساساً تعریف پذیر نیست. اما به هر حال وفاق و وثوقی همگانی در مورد شعر هست که میگوید شعر باید حتماً وزن عروضی داشته باشد. اما من در این سه مجموعه صرفاً حرف زدهام.
شاعر مجموعه شعر «محوِ» توضیح داد: من در این سه مجموعه خودم را از بند زبان رها کردهام. هر که بگوید اینها شعر نیست و بیشتر به اباطیل و خزعبلات شباهت دارد، قبول میکنم. بنابراین وقتی امری شخصی میشود از اعتبار عام خارج است و در چارچوب آنچه در تعریف شعر بر سرش به وثوق رسیدهاند، قرار نمیگیرد.
وی در پایان یادآور شد: نوشتههای من به این معنی نیست که از چارچوبها عدول میکند و ساختارها را میشکند. شعر من کاری با ساختار ندارد. این را هم بگویم که تلقیام از شعر مخصوص به خودم است؛ نه به معنای خودخواهانهاش.
علیرضا روشن متولد 1356 تهران است. از این شاعر و نویسنده تا کنون کتابهای «ما»، «کتابِ نیست»، «محوِ» و غیره منتشر شده است. /
نظر شما