به نظر منِ نویسنده که در آثاری چون «چای آخر» و «خانهای کوچک با گردسوزی روشن» به نقش هوانیروز در پاوه اشاره کردهام، «چ»، پاوه و رشادتهای مدافعانش را آنگونه که باید نشان نداد. اگر فرمان تاریخی حضرت امام خمینی (ره)، مبنی بر این که «پاوه باید آزاد شود» صادر نمیشد و شهید فلاحی به عنوان فرمانده ارتش به این شهر نمیرفت، آیا پاوه سقوط نمیکرد؟
از میان آثار منتشر شده درباره هوانیروز، چنین بر میآید که وقتی شهید فلاحی وارد پاوه شد، تنها یک فروند بالگرد 214 به خلبانی شهید جعفر مهدوی و شهید محمدرضا وجدانی تخلیه مجروحان منطقه را انجام میدادند. در هنگام وقوع بحران، سرلشگر شهید، فلاحی از سوار شدن به بالگرد امتناع کرد و خلبان به اجبار او را بر روی پیکر شهیدان از پاوه عبور داد و به «پایگاه یکم رزمی شکاری هوانیروز» کرمانشاه رساند. غروب شده بود و وضعیت بحرانی. طبق قوانین، بالگرد در هنگام غروب اجازه پرواز نداشت. فرمانده ارتش همه خلبانان را در محوطه پایگاه یکم رزمی جمع کرد. وضعیت پاوه و موقعیت شهید چمران را توضیح داد و گفت که نیاز به داوطلب دارم.
فلاحی خود میگوید: هنوز صحبتم تمام نشده بود. یک نفر از میان خلبانان جلو آمد. اتیکت خلبانیاش را خواندم. دیدم «احمد کشوری» است. کشوری به من گفت با آنکه هوا تاریک و ارتفاعات اطراف، مشرف به پاوه است و میدانم که پرندهام (بالگرد) را میزنند، من میروم. شهید کشوری و کمک خلبانش تنها خلبانانی بودند که با پنج درصد موفقیت پرواز کردند. درست در شرایطی که پاوه در محاصره ضد انقلاب بود، او این پرواز را با حملات متهورانه خود به 100 درصد موفقیت رساند و ضد انقلاب را عقب راند.
به این ترتیب شهید چمران و نیروهایش فرصت مقاومت یافتند. صبح روز بعد نیز خلبانان احمد کشوری با علیاکبر شیرودی، حمیدرضا سهیلیان و همراهانشان با پروازهای مکرر خود پاوه، شهید چمران و 20هزار مردم شهر را نجات دادند. اینجا بود که چمران از هوانیروزیها به عنوان فرشتگان آسمانی یاد کرد و به شهیدان، خلبانان کشوری، شیرودی و سهیلیان لقب ستارگان درخشان غرب را داد.
بیشک اقدام بهموقع شهید فلاحی، فرمان تاریخی حضرت امام(ره) و حضور شهدای رشیدی چون چمران و اللهی، وصالی، شیرودی، کشوری و سهیلیان باعث نجات پاوه شد. حال چه شده که ابراهیم حاتمیکیا تاریخ را تحریف میکند؟ شهید فلاحی میگفت «شهید کشوری» مملکت را از جنگ داخلی نجات داد. حماسه پاوه بدون نقش هوانیروز معنایی ندارد و معتقدم که «چ» بیش از هر چیز بر مظلومیت هوانیروز دامن زده است. «کشوری» ارتشبد کائنات است.
در فیلم سینمایی «چ» نهتنها حتی یک سکانس هم به نقش شهید کشوری و تیم عملکننده هوانیروز پرداخته نشد، بلکه به نظر من هوانیروز و حتی شهید فلاحی نیز مظلوم واقع شد.
جای این سوال از حاتمی کیا باقی است که چرا حماسهها پاوه را همانطور که بوده منتقل نکرده است. در حالی که به نظر من، همه این شهیدان عزیزند اما هر یک جایگاه خود را دارند. حاتمیکیا در «چ» نهتنها حماسه با شکوه هوانیروز را نادیده گرفت بلکه خانواده شهیدان هوانیروز را هم رنجاند./
نظر شما