کیانوش غریب‌پور در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا، اظهار کرد: تعریفی که ما تصویرگران از تصویرگری کتاب کودک داریم و خوب و بد را بر اساس آن می‌سنجیم با تعریفی که ناشران و نویسندگان دارند متفاوت است و هر کسی از دیدگاه خودش این موضوع را بررسی می‌کند.
رئیس هیات مدیره انجمن فرهنگی هنری تصویرگران گفت: اگر مناسبات حرفه‌ای و امرار معاش و تبدیل‌شدن تصویرگری به یک شغل دایمی را که رضایت‌مندی در پی داشته باشد در نظر نگیریم، شرایط موجود تصویرگری مطلوب است و تا به حال توانسته‌ایم به خوبی عمل کنیم و موفق باشیم.
وی تصریح کرد: اما همین موفقیت پر از اشکال است زیرا به دلیل نقصی که در صنعت نشر وجود دارد، در این صنعت هم مثل سینما، موسیقی و حرفه‌های دیگر که با تولید و تصویر مواجه‌اند، اثر هنرمند، اثری منحصر به تولیدکننده و اختصاصی محسوب نمی‌شود.
غریب‌پور افزود: همچنین عدم وجود مکانیسم حرفه‌ای تربیت ناشران سبب شده است محدوده کتاب کودک فضای کمی را برای حضور سلیقه‌های مختلف تصویرگری ایجاد کند.
این مقام مسئول ادامه داد: در ایران دو حیطه متمایز با ساختارها و مولفه‌های کاملاً متفاوت در تصویرگری کتاب کودک وجود دارد که شامل کتاب‌های حوزه فرهنگی که می‌خواهد آثاری ماندگار در حوزه فرهنگ ایجاد کند و کتاب‌های تجاری یا سوپرمارکتی که در فروشگاه‌های دیگر غیر از کتاب‌فروشی‌ها مانند سوپرمارکت‌ها و دکه‌های روزنامه فروشی به فروش می‌رسد، می‌شود.
وی با اشاره به وجود این دو اتفاق جداگانه در تصویرگری کتاب کودک و نوجوان گفت: اختلاف سطح بین تصویرگری فرهنگی و تصویرگری تجاری سبب می‌شود تصویرگرانی که در حیطه‌های فرهنگی کار می‌کنند بیشتر به استانداردها، جایزه‌ها، جشنواره‌ها توجه داشته باشند. درحالی که عموم جامعه از کتاب‌هایی استقبال می‌کنند که هم ازنظر نشر و هم از نظر تصویرگری نمی‌توان آن‌ها را آثار فرهنگی به حساب آورد و جزء کارهای تجاری محسوب می‌شوند. وجود این چنین رفتارهایی در جامعه سبب می‌شود تصویرگران به سمت کارهای غیرحرفه‌ای و بازاری جذب شوند.
رئیس هیات مدیره انجمن فرهنگی هنری تصویرگران ادامه داد: درحال حاضر تصویرگران حرفه‌ای بیش از آن که به صنعت نشر، فرهنگ و کیفیت کار توجه کنند به گرفتن جایزه و تاییدیه از بخش فرهیخته جامعه توجه دارند که این امر موجب ظهور یک رفتار مصنوعی در تصویرگران شده است.
وی تصریح کرد: کسب جایزه و موفقیت سبب نمی‌شود که تصویرگران محبوب جامعه و خانواده‌ها شوند، زیرا قصد آن‌ها راضی کردن جامعه حرفه‌ای است و کودکان نمی‌توانند با این موضوع ارتباط برقرار کنند.
غریب‌پور ادامه داد: از طرفی شبکه توزیع کتاب‌های دارای تصویرگری حرفه‌ای به گستردگی و توانمندی شبکه توزیع کتاب‌های سوپرمارکتی و بازاری نیست و این مساله سبب می‌شود اغلب این کتاب‌ها به دست مردم نرسد.
رئیس هیات مدیره انجمن فرهنگی هنری تصویرگران افزود: البته باید توجه داشت پذیرش و لذت بردن از کتاب‌هایی که تصویرگری حرفه‌ای دارند تربیت و سلیقه خاصی را می‌طلبد که باید توسط رسانه‌های ارتباط جمعی در بین مردم ایجاد شود و در جامعه ما این سلیقه وجود ندارد.
غریب‌پور یادآوری کرد: ما در فضای زیر پوست تصویرگری براساس معیارهای خودمان عملکرد مطلوبی داشته‌ایم. اما در حیطه واقعیت نتوانسته‌ایم جذابیت لازم را در بین کودکان و خانوادهایشان کسب کنیم.
وی در ادامه درباره تصویرگری کتاب‌های گروه سنی نوجوانان گفت: واقعیت این است که تصویرگری کتاب نوجوان به آن معنی که باید باشد در ایران وجود ندارد و تصویرگری کتاب نوجوان در قالب تصویرگری کتاب کودک انجام می‌شود.
غریب‌پور افزود: واقعیت این است که نوجوانان به دلیل سنی که دارند نیازی به تصویرگری‌هایی که در حال حاضر در کتاب‌ها دیده می‌شود، ندارند و فقط چون این تصاویر برای کودکان جذابیت ندارد و به طور طبیعی نمی‌توان از آن‌ها برای گروه سنی کودک استفاده کرد اسم آن را گذاشته‌ایم تصویرگری کتاب نوجوان که براساس تقاضاهای موجود در سطح جامعه ارائه می‌شود.
وی در ادامه سخنانش به مشکلات موجود اشاره کرد و گفت: از طرفی وجود مشکلات عدیده مالی در این حوزه عامل مهمی است که سبب می‌شود تصویرگران نتوانند تصویرگری را به عنوان شغل اصلی خود انتخاب کرده و تمام وقت خود را به خلق آثار بهتر و جذاب‌تر اختصاص دهند و معمولا حرفه‌ای جانبی محسوب می‌شود.
رئیس هیات مدیره انجمن فرهنگی هنری تصویرگران همچنین به عوامل دیگری که در این بین تاثیر گذار هستند مانند شبکه توزیع کتاب‌ها، چرخه اقتصاد کشور، قدرت خرید مردم و تاثیر رسانه‌ها در فرهنگ جامعه اشاره کرد.
غریب‌پور تصریح کرد: با اینکه تصویرگری در ایران پر از استعداد، امتیاز و افتخار است اما این واقعی نیست، اینک دورانی رسیده که باید تصویرگری را واقعی کنیم و درحالیکه قشر فرهیخته را در نظر داریم برای مردم عادی هم سهمی قایل شویم.
وی افزود: ما در جهان موفق هستیم زیرا بر اساس استانداردهای جهان عمل می‌کنیم و فقط در قشر فرهیخته و در بین خود تصویرگران محبوبیت داریم اما در ایران موفق نیستیم و با تصویرگری که باید وجود داشته باشد فاصله زیادی داریم.
غریب‌پور در پایان تاکید کرد: تا زمانی که همه اهالی فن و تصویرگران به این موضوع واقف نشوند و آن را قبول نداشته باشند و برای ارتقای آن تلاش نکنند، نمی‌توانیم شاهد تصویرگری واقعی در ایران باشیم.
دوشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۵:۵۲
نظر شما