به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای فردوس، نودمین نشست بلور قلم عصر سه‌شنبه 15 بهمن 92 با حضور معصومه عیوضی نویسنده، مهرانگیز اشراقی و محمدرضا گودرزی به عنوان منتقد برگزار می‌شود.
در این برنامه که «شهلا آبنوس» به عنوان میهمان ویژه حضور خواهد داشت، کتاب «عقربه‌ها خوابشان می‌آید» مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد.
عیوضی در این رمان داستان دو نوجوان را بیان می‌کند که در راهپیمایی 17 شهریور سال 57 شرکت می‌کنند، اما یکدیگر را گم می‌کنند و به یکی از آن‌ها القا می‌شود که دیگری شهید شده است. همچنین نویسنده توصیف حس و حال این دو نوجوان در موقع رخداد حادثه اصلی رمان را علت انتخاب نام کتاب خود عنوان داشته است.
در بخشی از فصل نخست این رمان می‌خوانیم: «بعضی وقت‌ها اختیار کارهایم دست خودم نیست. مثل آدم آهنی، یک کار را صد بار تکرار می‌کنم، تکرار می‌کنم، آن قدر تکرار می‌کنم که آخرش داد بابا دربیاید. یکی نیست به من بگوید الان است که بابا به خاطر سرک کشیدن توی راهرو و کوپه‌های دیگر بزند پس گردنم و دهان گُلش باز شود. شاد فکر کند به خاطر دختر چادری کوپه بغلی سرک می‌کشم. کسی نیست به من بگوید اسماعیلی که تو دیده‌ای، شاید اسماعیل نبوده؛ یعنی یکی بوده شبیه اسماعیل، نه خودش. یک آدم دیگر. یکی که با اسماعیل مو نمی‌زده. مرضیه با قاشق، کوکو سبزیِ توی بشقاب را ریز ریز می‌کند. تق‌تق قاشق، که به بشقاب می‌خورد، با تلق نق واگن‌های قطار یکی می‌شود و توی کوپه می‌پیچد. مرضیه با شانه‌اش اشکی را که آمده تا زیر چانه می‌گیرد و خیره می‌شود به نور دراز و باریکی که از بغل در افتاده روی پیشانی یکی از دوقلوها. بابا زیر چشمی نگاه می‌کند به من. مامان بچه را شیر می‌دهد و با نگاه تشر می‌زند به مرضیه که تمامش کن! تو را به خدا صدایت را در نیاور...»
رمان «عقربه‌ها خوابشان می‌آید» را سوره مهر در 90 صفحه منتشر کرده است.
نقد «عقربه‌ها خوابشان می‌آید» از ساعت 16 در فرهنگسرای فردوس واقع در فلکه دوم صادقیه، بلوار فردوس، بعد از چهارراه مخابرات برگزار می‌شود.
در این برنامه که «شهلا آبنوس» به عنوان میهمان ویژه حضور خواهد داشت، کتاب «عقربه‌ها خوابشان می‌آید» مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد.
عیوضی در این رمان داستان دو نوجوان را بیان می‌کند که در راهپیمایی 17 شهریور سال 57 شرکت می‌کنند، اما یکدیگر را گم می‌کنند و به یکی از آن‌ها القا می‌شود که دیگری شهید شده است. همچنین نویسنده توصیف حس و حال این دو نوجوان در موقع رخداد حادثه اصلی رمان را علت انتخاب نام کتاب خود عنوان داشته است.
در بخشی از فصل نخست این رمان می‌خوانیم: «بعضی وقت‌ها اختیار کارهایم دست خودم نیست. مثل آدم آهنی، یک کار را صد بار تکرار می‌کنم، تکرار می‌کنم، آن قدر تکرار می‌کنم که آخرش داد بابا دربیاید. یکی نیست به من بگوید الان است که بابا به خاطر سرک کشیدن توی راهرو و کوپه‌های دیگر بزند پس گردنم و دهان گُلش باز شود. شاد فکر کند به خاطر دختر چادری کوپه بغلی سرک می‌کشم. کسی نیست به من بگوید اسماعیلی که تو دیده‌ای، شاید اسماعیل نبوده؛ یعنی یکی بوده شبیه اسماعیل، نه خودش. یک آدم دیگر. یکی که با اسماعیل مو نمی‌زده. مرضیه با قاشق، کوکو سبزیِ توی بشقاب را ریز ریز می‌کند. تق‌تق قاشق، که به بشقاب می‌خورد، با تلق نق واگن‌های قطار یکی می‌شود و توی کوپه می‌پیچد. مرضیه با شانه‌اش اشکی را که آمده تا زیر چانه می‌گیرد و خیره می‌شود به نور دراز و باریکی که از بغل در افتاده روی پیشانی یکی از دوقلوها. بابا زیر چشمی نگاه می‌کند به من. مامان بچه را شیر می‌دهد و با نگاه تشر می‌زند به مرضیه که تمامش کن! تو را به خدا صدایت را در نیاور...»
رمان «عقربه‌ها خوابشان می‌آید» را سوره مهر در 90 صفحه منتشر کرده است.
نقد «عقربه‌ها خوابشان می‌آید» از ساعت 16 در فرهنگسرای فردوس واقع در فلکه دوم صادقیه، بلوار فردوس، بعد از چهارراه مخابرات برگزار می‌شود.
نظر شما