به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «موزه در ایران» به قلم میلاد جهانگیرفر از چهار بخش با عناوین «نخستین مجموعه‌ها و موزه‌ها تا برپایی انجمن آثار ملی»، «از برپایی انجمن آثار ملی تا انقلاب اسلامی ایران»، «از انقلاب اسلامی به بعد» و «فهرست موزه‌های کشور» تشکیل می‌شود. 

نخستین بخش کتاب چینی‌خانه اردبیل، موزه همایونی، اداره عتیقات و موزه معارف را معرفی و روند شکل‌گیری آن‌ها را شرح می‌دهد. نویسنده کتاب درباره چینی‌خانه اردبیل که به اعتقاد برخی می‌توان آن را نخستین موزه ایران دانست، می‌نویسد: «چینی‌خانه که به طور کاملا نامتقارن به قندیل‌خانه راه پیدا می‌کند، در ابتدا محل اجتماع درویشان یا تالار مراسم (جمع‌خانه) بود. در دوران شاه عباس اول با ایجاد تغییراتی در داخل آن، محل نگهداری کتب نفیس و اشیای قیمتی و چینی‌های سلطنتی شد. این خانقاه یا بقعه دارای موقوفات بسیاری بود. همچنین مخزنی جهت نگهداری کتب و اسناد در آن قرار داشت. این اسناد و کتب در داخل ساختمان چینی‌خانه نگهداری می‌شدند.» 

«انجمن آثار ملی»، «نخستین موزه دانشگاهی در کشور»، «موزه کلیسای وانک»، «علی‌اصغر حکمت و برپایی موزه ایران باستان»، «آندره گدار»، «موزه ملی ملک نخستین موزه خصوصی کشور»، «موزه هنرهای ملی ایران»، «کیخسرو شاهرخ و برپایی موزه مجلس شورای ملی»، «موزه مردم‌شناسی»، «موزه مدرسه»، «گنجینه بقاع متبرکه و موزه آستان قدس رضوی»، «نیکلای مارکف و موزه پست»، «ایکوم و اداره کل موزه‌ در ایران» برخی از عناوین اصلی بخش دوم کتاب را تشکیل می‌دهند. در این بخش همچنین موزه هفت‌تپه، موزه آزادی، موزه شوش، موزه فرش، موزه رضا عباسی، موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران، موزه رشت و رضا عباسی معرفی می‌شوند. 

نویسنده در بخش سوم کتاب، جریانی که موزه‌های ایران پس از انقلاب طی کردند، بررسی می‌کند. موزه‌های شهدا، جانبازان انقلاب اسلامی و موزه نظامی، موزه ملی ملک، موزه تاریخ طبیعی اصفهان، موزه جهان‌نما، موزه زمان، موزه میراث روستایی گیلان، موزه ملی قرآن، باغ کتیبه‌ها، پل موزه و باغ موزه برخی از مهم‌ترین موزه‌هایی هستند که در این بخش معرفی و ویژگی‌های هریک بیان می‌شود. بخش پایانی نیز فهرستی کامل از موزه‌های کشور ارایه می‌دهد. 

در بخشی از کتاب آمده است: «جریان موزه‌شناسی و موزه‌نگاری، و کلا موزه‌ها، در کشور ما، همچون هر موضوع فرهنگی دیگر فراز و نشیب‌هایی داشته است. روند گسترش کمی موزه‌ها، همیشه رو به جلو بوده، هرچند این گسترش و توسعه همیشه یک روند ثابت را نپیموده است. اما مهم‌تر از این گسترش کمی، کیفیت موزه‌ها بوده که در کمتر زمانی مورد توجه قرار گرفته است. شاید اگر موزه‌های خصوصی در کشور رو به گسترش برود، بتوان بهبود کیفیت را در موزه‌ها نیز شاهد بود. از طرف دیگر، موزه‌هایی که زیر نظر سازمان میراث فرهنگی نیستند، از کیفیت بالاتری برخوردارند و غیر از کاخ‌موزه‌ها که گاهی کوس برابری می‌زنند، بیشترین بازدید‌کننده از آن این موزه‌هاست.» 

چاپ نخست کتاب «موزه‌ها در ایران» تالیف میلاد جهانگیرفر در 280 صفحه با شمارگان یک‌هزار نسخه و بهای 14 هزار تومان از سوی انتشارات سمیرا روانه بازار کتاب شد.