جواد عاطفه، مترجم و محقق حوزه تئاتر در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: به نظر من جشنواره تئاترفجر باید در کنار اجرای نمایشنامه‌ها و جایزه دادن به برترین و بهترین اثر اجرا شده، اصولا بخشی را طراحی و به صورت مستمر برگزار کند که در این بخش بهترین ترجمه، بهترین نمایشنامه و بهترین اثر تحقیقاتی معرفی شوند. 

وی افزود: این مساله باعث می‌شود تا کسانی که در حوزه مکتوبات تئاتر کار می‌کنند، آثارشان دیده شده و مورد ارزشیابی قرار گیرد. طراحی این بخش باعث دلگرمی و در نتیجه بهتر شدن کار، محققان و مترجمان حوزه تئاتر خواهد شد. 

عاطفه در ادامه با اشاره به نتایج عدم توجه به ترجمه، تحقیق و پژوهش، گفت: زمانی که ما به جریان‌های تحقیق، ترجمه و نگارش احترام نگذاریم، تئاتر ما از معنا تهی شده و هسته اصلی تئاتر تضعیف خواهد شد. 

این مترجم همچنین به نوع نگاه به مقوله تحقیق و پژوهش در جشنواره‌های مهم جهانی پرداخت و گفت: در همه جهان بن‌مایه اندیشه‌ای هر چیزی نگاه خاص و ویژه به مقوله تحقیق و مکتوبات آن حوزه و یا رشته خاص است. 

عاطفه همچنین اظهار کرد: من همیشه حسرت یک مساله‌ای را با خود دارم. ما نه تنها در جشنواره‌ها بلکه در برنامه‌های تئاتری‌مان نیز همیشه جای خالی نویسنده و محقق به چشم می‌آید. معمولا در برنامه‌های تلویزیونی به تفکری که باعث شدن تئاتری روی صحنه برود، توجهی نمی‌شود و همیشه «قسمت زرد ماجرا» یعنی بازیگران و... مدنظر است. 

مترجم نمایشنامه «طلبکاران» آگوست استریندبرگ همچنین در پاسخ به این سوال که «به چه دلایلی تاکنون جشنواره تئاترفجر پس از برگزاری بیش از 30 دوره، هنوز به فکر پژوهش بر دوره‌های برگزار شده و بررسی نقاط ضعف و قدرت آن‌ها نبوده است؟» گفت: این مساله به دلیل نبودن یک مدیریت ثابت در حوزه فرهنگ است. نکته دیگر در این است که مدیران فرهنگی همیشه به آمارها بسنده می‌کنند و کمیت برایشان مهم‌تر از کیفیت است. 

وی افزود: متاسفانه بیماری آمارزدگی و رجعت مدام به آمارها باعث شده تا ما در سطح حرکت کرده و هیچ‌گاه وارد عمق نشویم. اشکال دیگر در نظرسنجی‌ها برای مخاطبان است. به صورت ظاهری پس از پایان هر جشنواره نظر مخاطبان هم رصد می‌شود، اما سوال این است که در چه سالی و در کدام برنامه‌ای به نظر مخاطب احترام گذاشته شده است؟ 

عاطفه در ادامه به عدم تولید فکر جدید در جشنواره‌ها اشاره کرد و گفت: پس از پایان هر جشنواره، مدیران و مسوولان برگزاری آن، تلاش می‌کنند با بازی کردن با ارقام، جشنواره را موفق نشان بدهند، اما جشنواره در جایی موفق است که بتواند در دل خود یک تفکر جدید و یک ایده نو را راه‌اندازی کرده و یا به نظریات و تفکرات جدید احترام بگذارد. 

مترجم  نمایشنامه‌های «پدر» و «سونات اشباح» استریندبرگ همچنین به عدم وجود نگاه جدید به جشنواره‌های کشور به ویژه جشنواره تئاترفجر اشاره کرد: تکرار مکررات در جشنواره تئاترفجر نه تنها هیچ کمکی به وضعیت تئاتر نمی‌کند، بلکه باعث یک خمودگی و اغتشاش در فضای تئاتری می‌شود. از دیروز به دیروز رسیدن بدترین نوع مدیریت فرهنگی است. 

عاطفه درپایان با انتقاد از نوع نگاه واپس‌گرایانه به جشنواره تئاترفجر، گفت: جشنواره تئاتر فجر مهم‌ترین فستیوال تئاتری ایران است. باید در این جشنواره اجازه نفس کشیدن به گروه‌های تئاتری جوان و همچنین تفکر جوان‌تر را بدهند. این باعث می‌شود که ما هر سال منتظر اتفاق جدید باشیم و نه این‌که مدام بر شانه‌های جشنواره‌های سال قبل تکیه کنیم. 

جواد عاطفه، داستان نویس و محقق و مترجم حوزه تئاتر است. با ترجمه او پیشتر نمایشنامه‌های «سونات اشباح»، «طلبکاران»، «پدر»، «پاریا و یک نمایشنامه دیگر» همه از آثار آگوست استریندبرگ، منتشر شده است. 

«دیگران عباس نعلبندیان» از جمله کتاب‌های پژوهشی و همچنین مجموعه داستان‌های «تا مقصد می‌خوابم بیدارش نکن»، «اجازه خروج» و «دیوارهای بلند گورستان شهر ما» نیز از مجموعه داستان‌های منتشر شده جواد عاطفه است.