به گزارش خبرگزاری کتاب ایران( ایبنا)،  نغمه ثمینی دراین مراسم اظهار کرد: بی‌مقدمه بگویم آقای رییس جمهور. شما هر آنچه را که باید بدانید می‌دانید. کیست که نداند تئاتری‌ها چه مشکلاتی دارند. مشکلات ممیزی و بی‌پولی را در تئاتر کیست که نداند. شما بارها از بودجه تئاتر که یک شوخی است شنیده‌اید. از موج شگفت‌انگیز نمایشنامه‌های 10 تا12 سال پیش که قله‌های جهان را می‌خواست فتح کند شنیده‌اید. آن نمایشنامه‌ها هم اکنون در کشوها خاک می‌خورند.

وی افزود: به من اجازه دهید صدای کسانی باشم که خاموش شده‌اند برخی‌ها به ما به عنوان دشمن نگاه می‌کنند. دشمنی که تنها سلاحش گفت‌وگو و بازی است.قرن‌ها پیش وقتی آدمی فهمید که خشونت را می‌تواند به صحنه تئاتر بیاورد تمدن بشری پیشرفت عظیمی کرد. تئاتر ذاتا نقاد است. خدا ما تئاتری‌ها را دوست دارد که اگر نداشت اکنون نبودیم. بدون پول و بدون هیچ به دنبال باد نمی‌گشتیم.ما در منطقه میلیاردها جایی نداریم. ما پیکره ویروسی جامعه‌ای هستیم که نمی‌توانیم صفرهای میلیاردها را بشماریم. شادمانی ما گرفتن مجوز اجرای نمایش‌مان بدون هیچگونه حذفی است. 

این نمایشنامه نویس افزود: پشت میزنشین‌ها غالبا ما را دوست ندارند. من در اینجا صدای دانشجویان تئاتری که با سخن از آینده، در چشمانشان ترس موج می‌زند هستم.آقای رییس جمهوری من مقابل شما ایستاده‌ام و صدای حذف شدگان هستم. امیدی که تبعید شده بود به قلب ما بازگشته است. ما تئاتری‌ها مطالبات روشنی داریم. بودجه، سالن و تئاتر شهرستان‌ها. 

نغمه ثمینی که به عنوان نماینده هنرمندان تئاتر در این مراسم سخنرانی می کرد در پایان سخنرانی خود از سوی هنرمندان مکرر تشویق شد.