پنجشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۲ - ۱۲:۳۰
محمود شیخ: برخی خودشان را علامه دهر می‌دانند!

یکی از ضعف‌هایی که هنگام آسیب‌شناسی کتاب‌های حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی نمایان می‌شود، ویرایش این آثار است، هم از نظر ادبی و هم از نظر فنی. به نظر می‌رسد که ویرایش و ویراستار جایگاه اصلی خودش را در نزد مترجم و مولف و از آن مهم‌تر، ناشر ورزشی پیدا نکرده است. دکتر محمود شیخ، نویسنده باسابقه حوزه تربیت بدنی نیز این موضوع را قبول دارد و می‌گوید: یک نویسنده اعتقاد دارد که اثرش باید ویراستاری بشود و دیگری معتقد است که من بهترین یا علامه دهر هستم و کتابم نباید ویراستاری بشود!-

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گاهی جملات ثقیل و سخت‌فهم در بسیاری از کتاب‌های ورزشی دیده می‌شود. گاهی هم دیده می‌شود که مطلب مثلا بخش سوم کتاب، مطلب بخش یک همان کتاب را نقض می‌کند!

از دکتر شیخ می‌خواهیم تا با همان صراحتی که از او سراغ داریم، بگویید که آیا خودش کتاب‌هایش را به دست ویراستار می‌سپارید یا نه؟ و او نیز پاسخ می‌دهد: «خوشبختانه در نشر علم و حرکت و همچنین انتشارات دانشگاه تهران که کتاب‌های مرا منتشر می‌کنند، ویراستارانی حرفه‌ای فعالیت دارند و کتاب‌هایی را که تاکنون نوشته‌ام، همگی ویراستاری شده‌اند. به عنوان مثال، پس از این‌که اصل و ترجمه کتاب «نمو انسان پس از تولد» را به دست ناشر سپردم، ناشر به صورت تصادفی(رندوم) برخی مطالب ترجمه شده را با اصل کتاب انطباق داد و یکی از ایراداتی که به من گرفت، ویرایش ادبی کتاب بود.»

این نویسنده و مترجم ورزشی معتقد است که کتاب به طور کلی و کتاب ورزشی به طور اخص، دارای مشکلاتی است که ریشه آن‌ها در وجود نداشتن نظارت دقیق بر آن است. دکتر شیخ می‌گوید: «بنابراین، نباید فراموش کنیم که ما هم جزو همین قافله‌ایم و به قول معروف ما هم در همین کشتی سواریم! پس من هم تافته جدابافته‌ای نیستم و ناظری بر کار من هم نظارت نمی‌کند.»

کتابی که ویرایش نمی‌شود، برای مخاطب بسیار مشکل‌آفرین می‌شود و این خودش به نوعی نقض غرض است، زیرا از یک طرف مردم را به مطالعه دعوت می‌کنیم و از طرف دیگر، کتابی را به دست مردم می‌دهیم که به علت ضعف در ویراستاری ادبی یا فنی، بسیار سخت‌فهم است و مخاطب را دلزده می‌کند.

دکتر شیخ، کتاب «توانبخشی ویژه بیماران سندروم داون با رویکرد فعالیت‌های حرکتی» در این باره معتقد است:«به نظر من، اگر روی نشر کتاب به طور کلی نظارت وجود داشته باشد، به یقین این نظارت شامل ویراستاری هم می‌شود. اکنون ما به صورت تکی و جداگانه در حوزه نشر عمل می کنیم. به عنوان مثال، یک نویسنده اعتقاد دارد که اثرش باید ویراستاری بشود و دیگری معتقد است که من بهترین یا علامه دهر هستم و کتابم نباید ویراستاری بشود! شاید هم نویسنده‌ای پیدا شود که کتابش را پیش از چاپ به دست چند ویراستار و منتقد بسپارد تا برای آن پی‌نوشت هم نوشته شود. متاسفانه قانونی برای این کار وجود ندارد. اصلا کجای نشر کتاب قانون دارد؟ این همه کتاب منتشر می‌کنیم و از خودمان نمی‌پرسیم که این کتاب‌ها کجا مصرف دارد! وقتی به کتابفروشی‌های جلو دانشگاه تهران نگاه می‌کنم، از خودم می‌پرسم که واقعا چه قانون و نظارتی درباره تولید و چاپ کتاب ما وجود دارد؟!»

وقتی یک دانشیار دانشگاه تهران و مدرس چندین ساله حوزه تربیت بدنی که تاکنون حدود 15 کتاب به قلم او وارد بازار مکتوبات علوم ورزشی شده است، این‌گونه بر ضعف ویرایش در کتاب‌های حوزه صحه می‌گذارد، این سوال پیش می‌آید که واقعا چه کسی باید جلو این نابسامانی را بگیرد؟

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط