به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (اینبا)، نام فرهاد حسن‌جانی برای تمام بسکتبالیست‌هایی که این ورزش را از مقطع دبستان در سطح تهران شروع و حالا بازیکنانی بزرگ و ملی‌پوش هستند، نامی آشنا و خاطره‌انگیز است. 

این مربی پایه که در 20 سال گذشته شاگردان زیادی تربیت کرده و آنان را به سوی عضویت در باشگاه‌های بزرگ کشور سوق داده‌است، این روزها همانند سال‌های گذشته مسئولیت بسکتبال سالن شهید رجایی را برعهده  دارد. سالنی که با درایت و مدیریت مصطفی سفال‌منش مدیریت آن زمان تربیت بدنی منطقه هشت آموزش و پرورش تهران با کمک‌های مردمی در شانزده متری دوم مجیدیه جنوبی تأسیس شد و وزارت آموزش و پرورش با کمترین امکاناتی که در اختیار این مدیر قوی قرار داد، صاحب یک ورزشگاه کامل با زمین چمن فوتبال، سالن سرپوشیده، استخر و سایر تجهیزات شد که ساختن چنین ورزشگاهی با دست خالی آن هم در آن منطقه یکی از بهترین اقدامات انجام شده در آموزش و پرورش منطقه هشت بود که باعث شد بسیاری از جوانان راهی این محل شده و خیلی از بازیکنان دو دهه اخیر بسکتبال تهران و تیم ملی ایران از این پایگاه برخاسته و به افرادی تأثیرگذار در جامعه بدل‌شده‌اند. 

پویا تاجیک کاپیتان سابق تیم ملی بسکتبال جمهوری اسلامی، آرین هاراطونیان یکی از بهترین سه زنان تاریخ بسکتبال، علی بهشتی، میلاد و مهدی مزرعه، علی ابوالمعصومی، ایمان پناهی، محمدرضا ابراهیمی، شایان زاهدی، وحید شبابی، نیما سنجری، سینا و سورنا نیک‌نژاد و ده‌ها بازیکن دیگر از جمله بسکتبالیست‌هایی بودند که ورزش خود را به عنوان بازیکنان مبتدی از سالن شهید رجایی آموزش و پرورش منطقه هشت تهران آغاز کردند و حالا به افرادی تأثیرگذار در جامعه ورزش و زندگی اجتماعی بدل شده‌اند. 

مهندس حسن حمزه  یکی از مدیران بسیار موفق وزارت دفاع، رضا خلیلی یکی از بهترین بازیکنان دهه 60 بسکتبال ایران بهمن پناهی از دست‌اندرکاران هیئت بسکتبال تهران، مرحوم مسعود اساسی و فرهاد حسن‌جانی از جمله بنیانگذاران این کانون بوده‌اند که حالا از آن‌ جمع فقط «فرهاد حسن‌جانی» باقی مانده و هرکدام از آنان به دنبال سرنوشتی دیگر رفته و پایگاه فرهنگی شهید رجایی را با رفتن خود دچار خلاء کرده‌اند. 

وقتی با این مربی کهنه‌کار رده‌های پایه که سابقه قهرمانی با بسیاری از بازیکنان بزرگ تیم ملی در رده‌های مینی، نوجوانان، جوانان و امید را در پرونده دوران مربیگری‌اش دارد، صحبت می‌کنیم،  می‌گوید: مطمئناً ورزشکارانی که مطالعه می‌کنند و اوقات فراغت خود را با کتاب پشت سرمی‌گذارند، تمایز و اختلافی فاحش با دیگران در ورزش و حتی در زندگی شخصی خود دارند، ولی باید دید که من به عنوان یک مربی قدیمی آیا توانسته‌ام این ذهنیت را برای شاگردان خود به‌وجود آورم که به چنین راهی کشیده شوند و یا اینکه من فقط به فکر قهرمانی در دیدارهای مختلف بوده‌ام و هرگز کاری به زندگی شخصی بازیکنان خود نداشته‌ام.
«فرهاد حسن‌جانی»  می‌افزاید: من نمی‌خواهم قصه‌سرایی کنم و یک‌سری کلمات کلیشه‌ای را درباره مطالعه بازیکنان مطرح کنم، ولی واقعاً باید دید که ما مربیان به دور از تمام فراز و نشیب‌ها، بستری آماده را برای مطالعه بازیکنان خود فراهم کرده‌ایم، یا اینکه مشکلات و نارسایی‌های شوم اقتصادی را برای فرار از این واقعیت بهانه کرده و بازیکنان را به ابزاری بدل کرده‌ایم که امروزه در ورزش خود شاهد هستیم. 

«فرهاد حسن‌جانی» که از جمله شاخص‌ترین دبیران منطقه هشت آموزش و پرورش محسوب می‌شود بارها مسئولیت تیم‌های منتخب تهران را در میادین بزرگ در دست داشته است. وی می‌افزاید:  من همیشه به بازیکنان اهمیت مطالعه و درس خواندن را گوشزد ‌کرده‌ام، ولی واقعاً دولت و خانواده‌های آنان هم این شرایط را برای یک نوجوان و جوان 15 تا 20 ساله فراهم می‌کنند؟ وقتی سبد هزینه‌های خانوار هر روز نسبت به روز قبلی سنگین‌تر می‌شود، آیا خانواده‌ها می‌توانند دهها هزار تومان هم برای خرید کتاب فرزندانشان هزینه کنند؟ 

«فرهاد حسن‌جانی» که در دهه 70 همانند برادری بزرگتر برای شاگردانش عمل می‌کرد و حالا دیگر  به پدری دلسوز برای شاگردان این سالهای خود بدل‌شده، وقتی با چنین احساسی از شرایط جامعه و تبعات آن نسبت به خواندن کتاب و مطالعه صحبت می‌کند، عمق نگرانی را در چهره‌اش آشکار می‌کند. در پایان از وی دعوت می‌کنیم که روزشمار این چندین دهه را به صورت کتابی درآورد تا با انتشار آن و  شرح زندگی و بیوگرافی شاگردانش و نیز موفقیت‌هایی که در زندگی ورزشی و اجتماعی به دست آورده‌اند، به خواننده نشان دهد و خوانندگان بدانند که چرا از بسکتبال به‌عنوان ورزش دانشگاهی افراد موفق یاد می‌کنند.