شنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۲ - ۱۶:۰۷
ساز تنبور از انزوا خارج شد

یاشار بهنود، نویسنده کتاب نخست «آموزش تنبور» معتقد است که تاکنون ساز تنبور نت درست و حسابی نداشته و معمولا در انزوا و به‌‌طور سینه به سینه آموزش داده می‌شده‌است./

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بهنود درباره کتاب «آموزش تنبور» گفت: یکی از دلایل ضرورت چاپ این کتاب، تلاش برای افزایش منابع مکتوب علمی درباره ساز تنبور است.
 
وی افزود: با توجه به نوپا بودن این ساز مهجور، در عالم جدید می‌توان نتیجه گرفت که تکوین روش تدریس مکتوب این ساز، زمان می‌برد و شیوه تدریس و نت‌نویسی تنبور تا رسیدن به استانداردی تقریبا جامع، هنوز راه زیادی در پیش دارد.
 
وی درباره وضع کتاب‌های موسیقی مرتبط با ساز تنبور گفت: با نگاه به مجموعه کتاب‌های موجود در زمینه موسیقی، به سادگی می‌توان به کمبود منابع مکتوب در ساز تنبور، نسبت به دیگر سازها پی برد. این فقر تنها با تلاش نوازندگان و معلمان این ساز از میان می‌رود. 

بهنود درباره ویژگی‌های ساز تنبور توضیح داد: ساز تنبور تفاوت‌های اساسی با سازهای سه‌تار و تار دارد. این تفاوت‌ها را می‌توان در بازه‌های مختلفی از جمله سرگذشت متفاوت، رپرتوار متفاوت، نوع نگاه خاصی که نوازندگان و مخاطبان این ساز نسبت به آن دارند و تفاوت‌های واضح تکنیک نوازندگی در هر دو دست راست و چپ مشاهده کرد.
 
مولف کتاب «آموزش تنبور» اظهار کرد: با توجه به تفاوت‌های بارز ساز تنبور، نمی‌توانستم شیوه‌های تدریس سه‌تار و تار را به‌عنوان الگویی برای تالیف شیوه تدریس تنبور بپذیرم. حدود 10 سال پیش با ساز «باغلاما» آشنا شدم.
 
به گفته بهنود ساز «باغلاما» یکی از سازهای کهن و ارزشمند آیینی است که از سوی علویان آناتولی و در آیین‌های علویان نواخته شده‌است. امروز این ساز به ‌عنوان ساز ملی ترکیه در جهان معرفی شده و استفاده از آن منحصر به آیین‌های عبادی علویان نیست. 

وی گفت: با نگاهی به سیر نفوذ «باغلاما» در ارکسترها و ترکیب با دیگر سازها و با توجه به پتانسیلی که در ساز تنبور سراغ دارم و اقبالی که این روزها نسبت به تنبور به‌وجود آمده، تصمیم گرفتم سیر تکوین شیوه تدریس ساز «باغلاما» را مطالعه کنم و تغییر زاویه دید نسبت به آموزش این ساز را طی پنجاه سال اخیر در نظر بگیرم تا مگر بتوانم تجربیات معلمان ساز باغلاما را در شیوه تدریس خودم دخیل کنم.
 
این نوازنده اهل تبریز بیان کرد: در سفرهایی که به ترکیه داشتم، طیف متنوعی از روش‌های تدریس قدیمی تا مدرن‌ترین متدهای تدریس را تهیه کردم. شیوه‌ای که در تالیف کتاب «آموزش تنبور» به‌ کار گرفتم، بر مبنای این مطالعات و با الهام از شیوه تدریس ساز باغلاماست.
 
بهنود متولد 1355 شمسی در تبریز است. وی نواختن تنبور را از کودکی نزد پدر بزرگ خود استاد جواد دوستی آغاز کرد. بهنود در سال 1379 سرپرستی گروه تنبور نوازی «مشتاق» را که از 1359 به سرپرستی نادر غضنفری اداره می‌شد، بر عهده گرفت و تاکنون با همراهی این گروه، کنسرت‌های متعددی را در داخل و خارج از کشور اجرا کرده است. 
 
کتاب نخست «آموزش تنبور» در 55 صفحه به همراه یک حلقه لوح فشرده با شمارگان یکهزار و پانصد نسخه از سوی نشر نای و نی با قیمت هفت هزار تومان راهی بازار کتاب شده‌است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها