شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۲ - ۱۷:۳۲
تصویری از پاییز و پولک‌های طلایی‌اش

«کلاغ‌ها... نقطه‌های پاییز» سروده عبدالعظیم صاعدی دربرگیرنده شعرهایی است که شاعر در آن با بیش از 100 منظر به پاییز نگریسته است. همین نکته سنجی و ظریف‌نگری به شاعر کمک کرده است که با مدد گرفتن از زبانی ساده، شعرهایی ساده بسراید و پاییز را با پولک‌های طلایی‌اش به تصویر بکشد._

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «کلاغ‌ها... نقطه‌‌های پاییز» که سومین دفتر از چهار دفتر پاییزی صاعدی است از سوی انتشارات تجلی مهر منتشر شده است.

شاعر پاییز را چنین به تصویر می‌کشد:
«از اولین سپیده دم
تا آخرین شامگاه پاییز
تغییر لحن کلاغ‌ها
تقویم
و ساعت مچی دقیق من است.
به قدردانی
کاش می‌شد
درخت‌های جهان را تمام
سپیدار
کاج
چنار می‌کردم.»

این شعر صاعدی ساده است. او از واقعیت‌های اطرافش و آنچه از پاییز دیده است روایت می‌کند و شعر می‌سراید و نگاهش فیلسوفانه نیست. شعرهای صاعدی اساساً «فیلسوفانه!» نیست. او خود را یک پاییز پرست می‌داند و می‌نویسد:
«پاییز پرستی‌ام
بی سببی نیست:
روز نهم، از ماه نهم
سال 1324
سراشیب این فصل
زادگاه من است...»

شاعر از ساده‌ترین نکته‌ها هم برای سرودن خود نمی‌گذرد. در یکی از شعرهایش می‌گوید که روزهای مسکوت در خاکستر، بی ظهور سپیده‌ای کریستالی، بی حضور غروبی عقیقی است و بعد به باران می‌گوید بس کن. شاعر در این شعر دلش برای شلوغ‌کاری کلاغ‌ها تنگ شده و از همین رو می‌خواهد جیغ کلاغ‌ها را بشنود.

کلاغ در شعرهای صاعدی جایگاه ویژه‌ای دارد. او کلاغ‌ها را به زبان خودش نقطه‌های پاییز می‌داند. گاه دلش برای آن‌ها تنگ می‌شود و غوغایشان را دوست می‌دارد. همین کلاغ‌هایی که در گوشه و کنار شهر، کنار سطل‌های زباله و روی شیروانی‌های کارخانه‌ها می‌توان دید.

صاعدی در یکی از شعرها شاعرانه می‌گوید ماه خزانی برای همه کلاغ‌ها جا دارد! 
در یکی دیگر از شعرها در صفحه 19 کتاب، شاعر به عطر کلاغ‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید آن‌ها پاییزی چند روزه را قارقار می‌کنند.

صاعدی می‌نویسد:
«کلاغ‌های خاموش
کلاغ‌های کم آوا در بهار را
پاییز
با سمفونی شکیل و رنگین‌اش
حنجره و خنیا می‌بخشد
این فصل
هنرمندتر از بهار نیست؟»

صاعدی شاعری است شیفته پاییز. رو به بانوی خود می‌گوید: این استکان چای باز هم خالی است. من چگونه از بهار که تو دوستش می‌داری بنویسم در حالی که هنوز جرعه جرعه پاییز را سرنکشیده‌ام؟

صاعدی را اغلب با شعرهای آیینی می‌شناسند اما او از وصف پاییز سربلند بیرون می‌آید. شعر او وزن و هارمونی خاصی دارد و مخاطب با خواندن یکی از شعرهای این مجموعه او را به خواندن دیگر شعرها و کامل کردن پازل پاییز ترغیب می‌کند.

صاعدی می‌نویسد:
«تمام طول شب
از ارتفاع محو در ملال و مه
برف بارید
برف
برف.
صبحگاه
تمام درختان
پرچم صلح بودند
در عرصه جنگی نابرابر...»

صاعدی به نوعی شیفته صلح است، عاشق برف و عاشق عشق و عاشق پولک‌های طلایی پاییز. اغلب شعرهای او نیز کوتاه، خواندنی و پرکشش و زیباست.

مجموعه شعر «کلاغ‌ها... نقطه‌های پاییز» با شمارگان هزار و 200 نسخه، با قیمت چهار هزار و 800 تومان امسال(1392) از سوی انتشارات تجلی مهر منتشر شده است.

عبدالعظیم صاعدی متولد 1324 و فارغ‌التحصیل رشته الهیات است.

مجموعه‌های شعر «سلام بر بعثت»، «غنچه‌های سرخ سجود»، «چرا با من نمی‌خوانی؟»، «كليد هفت آسمان»، «با حافظ تا کهکشان عرفان و اخلاق»، «نام ديگر زمين»، «فقط عشق می‌تواند»، «پرسه در پاييز»، «گزيده ادبيات معاصر»، «ارتفاع بيدار عشق»، «باغ پیراهن تو بود»، «پله‌های آفتاب»، «وقت هلاک خواب»، «پاییز میهن من است»، «نیزه بر پلک پروانه‌ها»، «روزهای جیوه‌ای قصه و شعر»، «ايستادن روی بال‌ها» و كتاب‌هايی چون «مقدمه‌ای بر كتاب تذكره المتقين»، «مقدمه‌ای بر دیوان پروین اعتصامی» «خداباوری در شعر فروغ»، «حافظ در اشتیاق ظهور» «مقدمه‌ای بر تماشاگه راز اثر استاد شهيد مرتضی مطهری» و آینه در آفتاب(تفسیر مثنوی در رابطه با رسول اکرم و خاندانش) از آثار او به شمار می‌آیند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط