غلامرضا امامی، مترجم آثار اجتماعی و ادبی در سالگرد تاسیس خبرگزاری کتاب گفت: ایبنا یک سازمان و یک ساختمان نیست، بلکه مجموعهای است که به دست و دل زنان و مردانی میچرخد و میگردد که دوستدار کتاباند و اهالی کتاب وامدار آنها هستند.-
وی اظهارکرد: در میهن ما روزگاری دراز کتابهای خطی و کتابخانهها بر بار شتران گذاشته میشد و از این سو به آن سوی جهان به نمایش درمیآمد. در سفرنامه ابن بطوطه که به چین سفر کرده بود، خواندم که ملوانان چینی این سروده زیبای پارسی را میخواندند: «چون در نماز استادهام گويی به محراب اندری» اما غمگین میشوم که میبینم و میخوانم نشر کتاب پس از گذر از خوانها و هفتخوانها،با گرانی کاغذ و وسایل نشر با توزیع نابهجا در 500 نسخه چاپ میشود و سالها در انبارها میماند.
امامی در ادامه گفت: تاسف بیشتر من از آنجاست که هنوز به صورت مستقل نظیر آنچه در کشورهای غربی معمول و مرسوم است، ضمیمهای برای کتاب و تازههای نشر در نمیآید، صدا و سیما هم كه جای خود دارد.
وی افزود: تمامی پیامبران الهی معجزه داشتهاند، اما معجزه پیامبر ما قرآن است که از قرائت و خواندن منشا میگیرد. نخستین سخن قرآن با این کلمه آغاز میشود: إقرأ یعنی بخوان که متاسفانه این خواندن در کشورهای اسلامی، کشورهای شرقی و سرزمین ما کمتر مورد توجه قرار میگیرد. ما مردمی اهل شنیدن شدهایم. دو گوش خود سپردهایم به سخنانی که گاه بیجا و بیهودهاند. از دو چشم خود بیبهره بودهایم و نخواستیم که ببینیم و بخوانیم در اطراف ما، میهن ما و جهان ما چه میگذرد.
این نويسنده و مترجم عنوان کرد: خبرنگاران سختکوش، دانا و مهربان ایبنا به جد و جهد شعله کتاب را در رویاروی دیدهها و دلها فروزان نگه داشتهاند. با همه کاستیها و کمبودها ساختهاند و خواستهاند پیامآور نور، روشنی، شور، شعور، آگاهی و آزادی باشند.
وی تاکید کرد: این که ایبنا توانسته است در این سالها بدرخشد و ره بسپُرد، بیگمان همه ما مدیون دستهای مهربان و توانای خبرنگارانی هستیم که این مهم را به انجام میرسانند. بیشک ایبنا یک سازمان و یک ساختمان نیست، بلکه مجموعهای است که به دست و دل زنان و مردانی میچرخد و میگردد که دوستدار کتاباند و بیگمان همه کتاب دوستان، نویسندگان، مترجمان، ناشران وامدار آناناند.
نظر شما