به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) مانی صحراگرد از نویسندگان این کتاب در این باره که چرا این داستان، دو نویسنده دارد، گفت: همه چیز از یک بازی شروع شد. یک بازی که اسمش را گذاشته بودیم، پریشانی. یک نفر شروع می‌کرد، دو سه خطی می‌نوشت، این دو سه خط می‌توانست بخشی از آن چیزی باشد که در ذهنش جریان دارد. بعد ادامه را می‌سپرد به نفر دوم. نفر دوم با جریان سیال ذهن خودش ادامه می‌داد و دو سه خطی اضافه می‌کرد و دوباره نفر نخست. بعد متوجه شدیم که بعضی‌از این متن‌های پریشان، داستان دارند. آن‌جا بود که شروع کردیم به با هم نوشتن.

وی افزود: موقعیت‌ها و شخصیت‌ها را چیدیم و بین خودمان تقسیم کردیم. بعد نوشته‌هایمان را برای هم می‌خواندیم، کارگاه خلاقیت برگزار می‌کردیم و نوشته‌ها را تغییر می‌دادیم و به این ترتیب، داستان شکل می‌گرفت.

صحراگرد درباره‌ کتاب «شکارچی باد» گفت: کتاب با این عبارت شروع می‌شود «روزی می‌آید... خانه‌های ما بر ستون کلمات ساخته می‌شوند...» این گونه ما وارد سرزمینی می‌شویم که نه می‌دانیم در کجای زمین قرار گرفته و نه در چه زمانی. سرزمین «مارن» در تاریکی بدون آتش و نور روزگارش را سپری می‌کند. سرزمینی است با بی‌شمار نماد‌های کهن.

وی همچنین ادامه داد: شخصیت‌های داستان با اسم‌های عجیب و نامتعارف‌شان هر کدام نژادی دارند البته به همراه قدرت‌های بی‌شماری که پس از سال‌‌ها سکون مطلق دوباره بیدار می‌شوند، برخی آب هستند و برخی آتش، فلز هستند و خاک، نور و رنگ و صدا و باد که نژاد گمشده‌ای‌ست در دهلیزهای تو‌در‌توی تاریخ باستانی سرزمین «مارن».

این نویسنده جوان توضیح داد: داستان به صورت خطی روایت نمی‌شود. روایت‌ها مدام پس و پیش می‌شوند. راوی یک نفر نیست و مدام تغییر می‌کند. زمان درهم ریخته است و قرار دادن ترتیب اتفاق‌ها به عهده‌ خواننده است تا با پس و پیش کردن مدام حوادث و روایت‌ها، حقیقت داستان را کشف کند.

صحراگرد افزود: داستان کتاب در ژانر فانتزی تعریف می‌شود. داستانی که اگرچه زاده‌ تخیل محض است اما در بستری منطقی اتفاق می‌افتد و مکانیسم همه حوادث معنایی دارد که با کشف قوانین حاکم بر آن‌ها به‌آن خواهیم رسید. طوری که در بین‌ روایت با هشت خواب رو به رو می‌شویم. خواب‌های «سیکابارو». خواب‌ها ببیشتر از آن‌که فانتزی باشند فضایی وهم‌آمیز و سوررئالیستی را القا می‌کنند و به گونه‌ای باعث فاصله‌گذاری نیز می‌شوند و پس از اندکی درنگ و مکث در خواب‌ها، دوباره به روایت اصلی باز می‌گردیم.

صحراگرد همچنین درباره کتاب‌های دیگر مجموعه «پایان این تاریکی ما همه می‌‌میریم» گفت: کتاب دوم که با نام احتمالی «به سوی مرزهای تاریک» به چاپ خواهد رسید، ماجرای درگیری شخصیت‌هایی است که در کتاب نخست معرفی شده‌اند. قهرمان کتاب در حال فرار است و قدرت‌های کهن در تلاش برای دست یافتن به او هستند. کتاب سوم نیز با نام احتمالی «بازگشت بادهای شرقی» ماجرای به قدرت رسیدن قهرمان داستان است. کتاب دوم تا پایان امسال منتشر خواهد شد و کتاب سوم سال بعد. کتاب چهارم هم پایان داستان کلی به حساب می‌آید و ماجرای درگیری نهایی و سرنوشت‌سازی است که پس از گذشت سال‌ها سرانجام همه‌ افرادی که داستان را رقم زده‌اند در نقطه‌ای با هم روبه‌رو می‌شوند. این کتاب در حال نگارش است.

مانی صحراگرد، نویسنده متولد 1365 و فارغ التحصیل رشته مکانیک است. ایرن عسکری دیگر نویسنده کتاب متولد 1364 و دانش آموخته باستان‌شناسی است. این کتاب در 180 صفحه و با شمارگان 1000 نسخه و با قیمت  هفت هزار تومان از سوی انتشارات ایران‌بان منتشر شده است.