به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از بی.بی.سی، در حالی که برخی به این تصمیم خوشامد گفته‌اند و برخی می گویند با این کار ظرفیت برنده شدن نویسندگان انگلیسی محدود می شود، ال کندی ؛ نویسنده و از داوران پیشین بوکر از زاویه‌ای دیگر به این تصمیم نگاه می کند.
او در این باره می‌گوید: این یک کم عجیب است که بریتانیا یک جایزه بین‌المللی ندارد.
وی می‌افزاید: ایرلند چنین جایزه‌ای دارد و آن جایزه ایمپک دوبلین است. آمریکا هم چند جایزه بین‌المللی دارد. همیشه به نظر کمی خشن آمده که افرادی که به زبان انگلیسی نوشته اند، اما متولد اینجا نبوده‌اند، نتوانند از این امکان بهره‌مند شوند.
این نویسنده که سال 2007 برای رمان «روز» برنده جایزه کاستا شد و در سال 1996 از داوران جایزه بوکر بود، می گوید: جایزه ادبی در واقع یک جاده پردست‌انداز در دهه‌های اخیر بوده و بدون شک بریتانیا از وجود جوایز بین‌المللی چون ایمپک دوبلین و جایزه جدید فولیو حسی از گزندگی را تجربه کرده است.
با این همه او به تصمیم کمیته بوکر و افقهای پیش روی آن خوشامد می‌گوید: برای من در عالم نویسندگی این شگفت انگیز است که می‌توانم بنشینم و می‌توانم رمانهای روسی بخوانم و خودم را در آن فضا ببینم. یا می توانم درباره یک همکار قدیمی یا یک ماهی مرده بخوانم- فرقی نمی کند. این حوزه‌ای است که در آن همه چیز ممکن است.
کندی می‌افزاید: این تصمیمی خیلی بین‌المللی و خیلی انسانی است، زیرا ادبیات مرز ندارد و مرزها در این میان تعیین کننده نیستند.
وی می‌گوید: این می‌تواند برای نامزدها هم یک مزیت باشد . فکر می‌کنم آنها می‌توانند امکان دریافت جوایز بیشتری را داشته باشد چون هر چه جوایز بزرگ بین المللی بیشتر شود، شانس و امکان بردهای بزرگ بیشتر می‌شود.
ال کندی 47 ساله و متولد دوندی است. این رمان نویس اسکاتلندی، در زمینه داستان کوتاه و آثار غیرداستانی نیز طبع آزمایی کرده و برای رآلیسم تیره و آمیخته با عناصری از خیال و فانتزی در داستانهایش شناخته می‌شود. او نویسنده ستونهای متعددی در نشریات بریتانیا و دیگر کشورهای جهان است و یک طوطی دست آموز به نام چارلی دارد.
ال کندی 6 رمان منتشر کرده که آخرینشان با عنوان «کتاب آبی» سال 2011 منتشر شد. او 6 مجموعه داستان کوتاه نیز دارد که «چه می‌شود» آخرین آنها در سال 2009 به بازار آمد. او نویسنده نمایشنامه‌های رادیویی هم هست.
شنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۶:۲۶
نظر شما