به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» کتابی آشنا برای علاقه‌مندان ایرانی ادبیات است و تاکنون مترجمانی مانند یغما گلرویی، مانی ارژنگی، زویا گوهرین، زربانو سپهر، مهین ایران‌پرست و ویدا مشفق این اثر را به فارسی برگردانده‌اند. 

راوی این رمان زن جوانی است که خطاب به جنینی نامه می‌نویسد که در رحم خود باردار است. گرچه موضوع اصلی این رمان گفت‌وگوهای این زن و جنین است، اما فالاچی در کتابش اوضاع جهان را توصیف می‌کند.

این رمان در سال 1975 میلادی برای نخستین بار به زبان ایتالیایی با عنوان «Lettera a un bambino mai nato» منتشر شد. فالاچی در این رمان با بیان خاطراتی از دوران کودکی‌اش، درباره ناعدالتی‌های جهان سخن می‌گوید.

در توضیح این کتاب آمده است: «نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» که فریادی است از خشم نسبت به آن‌چه بر سر بشر آمده در عین حال، از عشق مادر شدن می‌گوید. کتاب کوچکی که از نخستین سطر تا انتها سرشار از احساس شادی، ترس، مهربانی، یأس، خشم، امید، افسردگی و اضطراب است. شاید بحث اصلی کتاب سقط جنین باشد اما به طور کلی تمام دیدگاه‌های موجود درباره زن را توجیه می‌کند.

از فالاچی آثاری مانند «مصاحبه با تاریخ»، «جنس ضعیف»، «زندگی، جنگ و دیگر هیچ»، «اگر خورشید بمیرد»، «پنه لوپه به جنگ می‌رود»، «یک مرد» و «خشم و غرور» منتشر شده‌اند.

«نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» اثر اوریانا فالاچی با ترجمه محمدصادق سبط‌الشیخ در 128 صفحه و به بهای 6 هزار تومان از سوی انتشارات تلاش منتشر شده است.