به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از سایت مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، ماموستا شیرکو بیکس از شاعران کردستان عراق که در سال 1319 در شهر سلیمانیه به دنیا آمده بود، در سن 71 سالگی درگذشت.
وی جزو شاعران نسل دوم کردستان عراق و از هم‌نسلان عبدالله په‌شیو، لطیف هلمت و رفیق صابر است. شیرکو بیکس پر کار و خستگی ناپذیر که بیشتر به مفهوم ادبی جهانی در اذهان اهل فن جایی گرفته است و با آنکه در نقد، داستان و ترجمه توانایی های در خور و شایسته‌ای داشت اما کار شعر، سرنوشت محوری قلم او را رقم می‌زد.
ماموستا شیرکو بیکس سال‌ها از راه ادبیات و سرودن شعر به مبارزه علیه رژیم صدام حسین پرداخت.
آثار شیرکو غنی و بسیارند، در سال 1968 میلادی نخستین مجموعه شعرش با عنوان «درخشندگی شعر» منتشر شد. وی همچنین صاحب آثاری چون آیینه‌های کوچک، بامداد، من عطشم را با آتش فرو می‌نشانم، کاوه آهنگر، سپیده دم، پیرمرد و دریا، دو سرود کوهی، رودخانه‌ها، عقاب، کجاوه گریه‌ها، صلیب و مار، روزشمار شاعر، مجموعه مقالات و ترجمه‌ها است.
شیرکو بیکس سال‌های 88 میلادی از دست «انگوار کارلسن» نخست وزیر سوئد جایزه جهانی «توخولسکی» مدال افتخار در ادبیات را دریافت کرد و همچنین در فلورانس ایتالیا، بزرگترین انجمن مدنی به او لقب «همشهری» داده است.
اشعار شیرکو تاکنون به زبان‌های آلمانی، فرانسه، ایتالیایی، سوئدی، نروژی، عربی و فارسی ترجمه و برخی از آن‌ها نیز در کتاب‌های درسی چند کشور برای تدریس گنجانده شده‌اند.
دوشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۴:۳۴
نظر شما