به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روزنامه فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ، متن این نامه بدین شرح است:
سرکار خانم صدر اعظم
از زمانی که ادوارد اسنودن مساله وجود برنامه جاسوسی مخفی و گسترده اجرا شده توسط سازمان امنیت ملی آمریکا موسوم به برنامه پریزم را افشا کرد، رسانه‌ها با بزرگترین رسوایی شنود در تاریخ جمهوری فدرال آلمان سر و کار دارند. ما شهروندان با گزارش‌های منتشر شده، مطلع شدیم که سازمان‌های اطلاعاتی خارجی بدون نشانه‌های ملموس، ارتباطات تلفنی و الکترونیکی ما را کنترل می‌کنند و علاوه بر ذخیره‌سازی و ارزیابی فراداده‌ها، تماس‌های ما، دوستی‌ها و روابط‌مان ضبط شده است. مواضع سیاسی ما، خط مشی ما، بله، حتی شرایط احساسی روزمره ما برای سازمان‌های امنیتی آشکار هستند. به این ترتیب تعبیر «انسان شیشه‌ای» صورت حقیقی به خود گرفته است. 

ما قادر به دفاع از خود نیستیم و هیچ امکانی برای شکایت و یا دسترسی به اسناد وجود ندارد.در حالی که زندگی شخصی ما مبدل به تصویری شفاف شده است، سازمان‌های اطلاعات ادعا می‌کنند از این حق برخوردارند که روش‌هایشان حداکثر غیرشفاف بودن را دارا باشد. به بیان دیگر ما یک حمله تاریخی را به حکومت مشروطه دموکراتیک‌مان تجربه می‌کنیم؛ یعنی جایگزین شدن اصل احتمال بی گناهی با سوء‌ظن میلیون برابر.

خانم صدراعظم، شما در کنفرانس تابستانی خود گفتید، آلمان کشور نظارت و کنترل نیست. از زمان افشاگری اسنودن ما باید بگوییم : متاسفانه چرا. شما در همین راستا شیوه رفتارتان در توضیح برنامه پریزم را با یک جمله مناسب جمع بندی کردی و گفتید: «من ترجیح می‌دهم منتظر بمانم.» اما ما نمی‌خواهیم منتظر بمانیم. این مساله این برداشت را تقویت می‌کند که شیوه رفتار مقامات امریکایی و انگلیسی در این زمینه از سوی دولت آلمان قابل قبول است. به همین دلیل ما از شما سوال می‌کنیم: آیا از نظر سیاسی این امری عمدی است که سازمان امنیت ملی آمریکا از شهروندان آلمانی به شیوه‌ای جاسوسی کند که مقامات آلمانی استفاده از این شیوه را از طریق قانون اساسی و دادگاه قانون اساسی فدرال ممنوع کرده‌اند؟ آیا سازمان های آلمان از اطلاعات مقامات آمریکایی استفاده می‌کنند و دلیل عکس العمل همراه با شک و تردید شما همین است؟ چگونه است که سازمان اطلاعات و امنیت آلمان و حمایت از قانون اساسی از برنامه جاسوسی «ایکس کی اسکور» سازمان امنیت ملی آمریکا برای جاسوسی از موتورهای جستجو استفاده می کند، آیا برای این کار هیچ مبنای قانونی وجود دارد؟ آیا دولت فدرال آلمان بر آن است که به جای دفاع از حکومت مشروطه، آن را نادیده بگیرد؟

ما از شما می‌خواهیم که تمام حقیقت را در مورد ماجرای جاسوسی برای مردم این سرزمین بازگو کنید. ما می‌خواهیم بدانیم دولت فدرال برای مقابله با این برنامه چه فکری دارد؟ قانون اساسی شما را موظف می‌کند که آسیب ها را از شهروندان آلمانی دور کنید.
خانم صدر اعظم، استراتژی شما از چه قرار است؟

از جمله نویسندگان امضا کننده این نامه می توان به یولی تسه، ایلیا ترویانو، اوا مناسه، شرکو فتاح، میشاییل کوپف مولر، اشتن نادولنی، یوزف هاسلینگر، آندرس فیله، فریدون سایم اوغلو، اینگو شولتسه، کلمنس زتس، کاتبا لانگه مولر، پتر کورتسک و آنگلا کراوس اشاره کرد.