معیار و انتخاب معیار حفاظت کاتدی
هدف از کنترل در یک سیستم حافظت کاتدی، آشکار نمودن اثرات و تخریب‌های ناشی از خوردگی در سیستم تحت حفاظت می‌باشد. بهترین روش جهت کنترل حفاظت کاتدی، مشاهده میزان خوردگی در سیستم می‌باشد. اما این روش راه حل مناسبی بویژه برای سازه‌های بدون پوشش و سازه‌های مدفون شده نمی‌باشد.
جهت طراحی اولیه و کنترل کارآیی سیستم حفاظت کاتدی، ار روش‌های غیرمستقیم به عنوان معیارهای حفاظتی استفاده می‌شود تا عملکرد حفاظت کاتدی در جلوگیری و کاهش خوردگی سازه پیش‌بینی گردد.
بدین ترتیب در طراحی و کنترل هر سیستم حفاظت کاتدی، انتخاب معیاری جهت حفاظت که با اجرای آن بتوان فلز را به گونه مناسبی حفاظت نمود، ضروری است.
معیارهای حفاظت کاتدی عموما بر پایه اندازه‌گیری پتانسیل سازه نسبت به الکترونیک (خاک) استوار می‌باشند و با توجه به روش‌های و معیارهای مختلف، به تفسیر پتانسیل اندازه‌گیری شده، پرداخته می‌شود. آنچه مسلم است انتخاب معیار حفاظتی و تحلیل و تفسیر داده‌ها، باید با توجه به شرایط خاص هر منطقه و مسائل اقتصادی و فنی صورت گیرد.
معیارهای گوناگونی جهت کنترل حفاظت کاتدی تبیین شده است که در واقع وسیله‌ای است تا مشخص کند آیا سازه تحت حفاظت کاتدی واقعاً در برابر خوردگی به طور کامل حافظت شده یا نشده است، که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود.
صفحه 35/ شناخت و بررسی اصول حفاظت کاتدی خطوط لوله مدفون در خاک /مهندس محمد ثابت راسخ/ سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی/ چاپ اول/ سال 1392/ 128 صفحه/ 4800 تومان
دوشنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۰
نظر شما