به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) این کتاب نگاهی مستند به روند ورود دانش هسته‌ای به ایران و فعالیت های صورت گرفته در دوره‌ی رژیم پهلوی دارد. 
 
اقدامات ایران برای هسته‌ای شدن از سال 1335 با روی کار آمدن منوچهر اقبال، رییس دانشگاه تهران و مذاکرات با آمریکایی‌ها در راستای استفاده از انرژی اتمی برای مقاصد صلح جویانه انجام شد. در نتیجه در سال 1338 قراردادی بین دو کشور به امضا رسید و طبق آن آمریکا به پرداخت کمک مالی به ایران متعهد شد. ایران قبل از شروع فعالیت‌های هسته‌ای به سازمان انرژی اتمی تحت نظر سازمان ملل پیوست.

در سال 1336 با تشکیل کمیسیون ملی انرژی اتمی کارها در داخل نیز نظم و سامان گرفت. این کمیسیون با شرکت نمایندگان وزارتخانه‌های بهداری، کشاورزی، دانشگاه تهران و سازمان برنامه در وزارت اقتصاد تشکیل شد و سرانجام در سال 1346 به «شورای انرژی اتمی» تبدیل شد. در این شورا به منظور تمرکز کارهای مربوط به انرژی اتمی،وزیر اقتصاد، مدیرعامل سازمان برنامه، رییس دانشگاه تهران و رییس یکی از دانشگاه‌های کشور ـ به همراه چهار نفر از متخصصان امور اتمی به انتخاب نخست‌وزیر ـ حضور داشتند. ریاست این شورا نیز با نخست‌وزیر بود. در این زمان تنها فعالیت مفید شورا، بهره برداری از امکانات هسته‌ای در بیمارستان نمازی شیراز، رازی و پهلوی تهران بود.

به علت روند کند این شورا، محمد رضا پهلوی در 18 اسفند سال 1353، امیر عباس هویدا نخست وزیر را مکلف کرد که تشکیلاتی برای بهره برداری، هماهنگی و نظارت بر امور مربوط به انرژی اتمی و  ساختن کارخانه‌های برق اتمی و شیرین کردن آب کشور و تهیه زیربنای علمی و فنی لازم برای اجرای طرح های مربوط ایجاد کند.

کمتر از یک‌سال بعد اجرای قانون سازمان انرژی اتمی تصویب شد. انجام مذاکرات با کشورهای آلمان، سوئد، کانادا و آمریکا انجام گرفت اما آنچه در مرحله عمل نمود داشت ناتمام ماندن و بی نتیجه بودن این موافقت‌نامه ها بود. به‌طوری‌ که یک سال بعد از تاسیس سازمان انرژی اتمی اعضای هیئت علمیه موسسه علوم و فنون هسته‌ای دانشگاه تهران در نامه‌ای به هویدا از محدودیت‌های گلایه کردند که بعدها در آستانه سقوط رژیم پهلوی در مهرماه 1357 در نامه نمایندگان موسسه به شریف امامی می‌توان آن را مشاهده کرد.

کتاب «اسنادی از تاریخچه‌ فعالیت هسته‌ای در ایران» ازسوی مركز پژوهش و اسناد معاونت ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهوری و به کوشش علی‏اکبر علی اکبری بایگی در 408 صفحه منتشر شده است.