عربی و پرتغالی
سطح تمدنی که پرتغالیان در سوالح شرق آفریقا در 1487 با آن مواجه شدند، باید تأثیر بسزایی بر آن‌ها گذاشته باشد. آن‌ها شبکه‌ی تجاری قدیمی دیرپایی با «مومباسا» و «موگادیشو» و با «کامبای» در ساحل غربی هند مشاهده کردند. «سفالا» مرکز تجاری مهمی بود جایی که مسلمانان از شهرهای بندری شمالی از «کیلوا»، مومباسا، و «مالندی» با سُنبوق‌هایی برای تجارت جامه‌های کتانی و خرمهره‌هایی که اهالی «سفالا» در قبال آن طلا می‌پرداختند، به آنجا می‌آمدند. وقتی آن‌ها در آن بنادر لنگر انداختند، با ساکنان بسیاری که به عربی سخن می‌گفتند، مواجه شدند.
دارته باربوسا (Duarte Barbosa) (وفات 1521م) توصیفی خردمندانه از مهاجرت بازرگانان مسلمان و غیرمسلمان از شبه جزیره‌ی عربستان، ایران و هندوستان به آفریقای شرقی ارایه می‌دهد. اطلاعاتی که وی در مورد جوامع ساحلی، تجارت و زبانشان ارایه می‌دهد، گزارش منحصر به فرد است؛ چرا که بعد از ابن‌بطوطه که به آن پرداخته و آن اطلاعات به فراموشی سپرده شده بود، برای نخستین بار نویسنده‌ای غربی اطلاعاتی قوم‌نگارانه در اختیار ما گذاشته است. جریان ازدواج اعراب با مردم آفریقای شرقی به زمانی طولانی پیش از ظهور اسلام باز می‌گردد. با در نظر گرفتن حضرمی‌ها، که نقش کلیدی در یکجانشینی و متمدن شدن آفریقای شرقی ایفا کردند، به حضور آن‌ها در ساحل غربی هند، که اغلب «شِحری‌ها» نامیده می‌شوند، اشاره شده است. اگرچه نباید این طور تصور شود که همه‌ی آن‌ها از شِحر، واقع در ساحل جنوبی عربستان آمده‌اند، اما احتمالاً بعضی از آن‌ها از آنجا آمده باشند.
صفحه 483/ پژوهشنامه خلیج‌فارس (دفتر ششم) / دکتر عبدالرسول خیراندیش و مجتبی تبریزنیا/ انتشارات خانه کتاب / چاپ اول/ سال1392/ 712 صفحه/ 25000 تومان
سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۱۸:۰۰
نظر شما