به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از رویترز، سانتیاگو سیگوئرو، ورزشی‌نویس روزنامه «مارکا» تمام لحظه‌هاي زندگي حرفه‌اي رونالدو را از سال 2003 که این بازیکن بسیار جوان راهی منچستر یونایتد شد و «سر آلکس فرگوسن» پیراهن شماره 7 «دیوید بکهام» را به او واگذار کرده تا حالا که بدل به یکی از شاخص‌ترین و سرنوشت‌سازترین بازیکنان تاريخ رئال مادرید و جهان شده است توصیف می‌کند.

کریستین رونالدو در سال 2008 عمده‌ترین نقش را در قهرمانی شیاطین سرخ در جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا ایفاء کرد و در سال 2009 نیز از این تیم جدا و راهی رئال مادرید شد. سانتیاگو سیگوئرو خلاء رونالدو را در منچستر یونایتد دلیلی بر شکست اين تیم در دو فینال جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا در سال‌های 2009 و 2011 برابر بارسلونا دانسته است و می‌گوید: اگر انگلیس‌ها به 90 میلیون پوندی که رئال مادرید به آنان داد تا رونالدو را به چنگ آورد، چشم نمی‌دوختند و با پول کلان آنان وسوسه نمی‌شدند، مطمئناً سرنوشت این دو بازی با آنچه بر آن گذشت فرق مي‌كرد و شاید منچستر یونایتد حالا به جای سه جام قهرمانی قاره صاحب پنج جام قهرمانی در کلکسیون افتخاراتش مي‌بود.

سیگوئرو از دورانی یاد می‌کند که رونالدو در شانزده سالگی دارای بدنی بسیار ضعیف بود و برای برطرف کردن این مشکل به سالن‌های بدن‌سازی می‌رفت و تا ساعاتی از نيمه شب در آنجا تمرين می‌کرد.

این نویسنده همچنين گفت‌وگو‌هاي زیادی با مرد برتر فوتبال جهان در سال 2008 کرده كه در خلال اين مصاحبه‌ها رونالدو از ابتلای مادرش به بیماری سرطان سینه به عنوان بدترین خاطره و دوران زندگی‌اش یاد کرده است. از اين‌رو وقتی مادرش از این بیماری رهایی یافت، وی چک 500 هزار پوندی به مسوولان بیمارستان دولتی كه مادرش در آن‌جا بستري بود اهداء کرد تا آنان با این پول برای توسعه مبارزه با این بیماری مصرف كنند.

کریستین رونالدو از حضور در بازی‌های جام ملت‌های اروپا در سال 2004 و همراهي تیم ملی پرتقال در 19 سالگی به عنوان پرخاطره‌ترين دوران فوتبال خود یاد کرد و در نهایت نیز آرزو كرد تا با رئال مادرید به افتخاراتی دست یابد که در حد و اندازه این تیم پرطرفدار اروپایی باشد؛ افتخاراتي که از آن جمله می‌تواند شكست تيم منچستر یونایتد و راهی شدن به مرحله یک چهارم نهایی  جام قهرماني باشگاه‌هاي اروپا باشد.