فاطمه تسليمجهرمي كه در بخش پژوهش دومین جشنواره سراسری شعر انقلاب، براي مقاله «طنزپردازي در شعر انقلاب اسلامي» رتبه سوم را به دست آورد، گفت: نتيجه اين تحقيق برايم ارزشمند بود، زيرا توانستم «درسنامه طنزنويسي» را براي نخستين بار وارد جامعه دانشگاهی كنم. اكنون نيز مشغول نگارش سرفصلهاي اين اثر براي تدريس در دانشگاهها هستم.-
وي ادامه داد: ريشه شعر انقلاب را ميتوان در ميان آثاری يافت که نقصهاي اجتماعي و سياسي و مشكلاتي كه مردم در دوران پهلوی با آنها رو به رو بودهاند، در قالب شعر و گاه با زبان طنز بيان ميكردند. با پيروزي انقلاب و سپس شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران، شعر انقلاب وارد عرصههای جديدي شد و در زير مجموعه آن، اشعار مقاومت و بيداري اسلامي هم قرار دارد.
تسليمجهرمي که مقاله «طنزپردازي در شعر انقلاب اسلامي» را به بخش پژوهش دومین جشنواره داستان انقلاب ارایه کرده، معتقد است: اشعار طنز را ميتوان در آثار شاعران انقلاب هم مانند آثار زندهیادان سيدحسن حسيني، قيصر امينپور و سلمان هراتي و يا اشعار عليرضا قزوه ديد.
وي درباره شعر طنز انقلابي در دوره حكومت پهلوي افزود: براي بررسي اين مساله بايد طنز را با گرایش انتقادي آن بررسی كرد كه بيشتر با زبان كنايه بيان ميشده است. اين نوع اشعار بيشتر در اواخر دهه 1340 ديده ميشوند و رويكرد اين سرودهها بيشتر سياسي و اجتماعي است.
وي در پاسخ به اين سوال كه پژوهش «طنزپردازي در شعر انقلاب اسلامي» چه نتيجهاي را پيش روي او قرار داده، گفت: در اين پژوهش دريافتم كه شعر طنز انقلاب را ميتوان سبكي مستقل تلقي كرد و بر اساس پيشينه تاريخي آن، داراي مولفهها و ويژگيهایي است كه ميتوان آن را يك سبك تلقي كرد و نمونهها در اشعار شاعران مشخص است.
تسليمجهرمي در پاسخ به اين پرسش كه در انجام این فعالیت پژوهشي با چه دشواريهایی روبهرو بوده، افزود: متاسفانه در زمينه طنز انقلاب، نظريهپردازي وجود نداشت و نبود اين چارچوب و الگو باعث دشواري در روند پژوهش شد. مساله ديگر نبود مجموعه اشعار برخي شاعران و تجديد چاپ نشدن آنها بود كه روند پژوهش را با كندي روبهرو ميكرد.
وي ادامه داد: البته نتيجه اين تحقيق برايم ارزشمند بود، زيرا توانستم «درسنامه طنزنويسي» را براي نخستين بار وارد جامعه دانشگاهی كنم. اكنون نيز مشغول نگارش سر فصلهاي اين اثر براي تدريس در دانشگاهها هستم.
تسليمجهرمي درباره برگزاري جشنواره شعر انقلاب گفت: جشنواره دوم از روند بهتري نسبت به دوره اول برخوردار بود. زيرا هم شاهد حضور شاعران صاحبنام و هم شاعران جوان بوديم. اين مساله بيانگر استقبال جامعه ادبي از اين جشنواره است. اما پيشرفت اين نوع جشنوارهها به اهداف و سياستهاي مسوولان برگزار كننده بستگي دارد. زيرا محورهاي پژوهشي بسياري براي شعر انقلاب وجود دارد كه با ارزيابي و بررسي آنها ميتوان به الگوهاي بهتري در سرودن اشعار دست يافت.
وي ادامه داد: حوزه هنري ميتواند براي رسيدن به چارچوب پژوهشي، سوژههایی را به شاعران يا محققان سفارش دهد و با تشكيل كارگاه همزمان با برپايي جشنواره، به فعالیت خود جنبه علمي دهد و حتی آن را از چارچوب جشنواره ادبي خارج و به همايش علمي تبدیل كند. با اين اتفاق هدف جشنواره براي شاعر يا پژوهشگر در گرفتن جايزه نقدي و تقدير خلاصه نميشود. اين اتفاق ميتواند زمينه تحول را در حوزه ادبيات انقلاب فراهم آورد.
نظر شما