روش‌شناسی
در فصل پیش در مورد نحوه «دریافت» صحبت می‌کردیم و اینکه چگونه می‌توانیم با جهان بیرون ارتباط برقرار کنیم و آن را بفهمیم. گام بعد از «انتخاب موضوع»، «یافتن روش» برای مطالعه آن موضوع است. قبل از هر چیز باید گفت که «روش‌شناسی» یک جعبه سیاه نیست که با استفاده از آن بتوانید مانند افسانه‌ها، جنگل‌های تاریک و هفت دریا را طی کنید و به کوه قاف بروید و در آنجا جادوگری پیدا کنید که یک جعبه سحرآمیز در اختیار شما قرار دهد که هر وقت بخواهید مسئله‌ای را حل نمایید، خیلی راحت بتوانید کلیدی از آن جعبه بیرون آورید و جواب مسئله خود را پیدا کنید!! «روش‌شناسی» صرفاً صورت انتظام یافته همان چیزهایی است که بسیاری از آن‌ها را از قبل می‌دانید و اگر هم ندانید اختراع خودِ «روش‌شناسی» نیست بلکه آن‌ها را از علوم مختلف گرد‌آورده و در «روش‌شناسی» از آن‌ها استفاده می‌کند. کار «روش تحقیق»، صرفاً سامان‌دهی و به وجود آوردن «زبان مشترک» است. یک پژوهشگر باید این روش‌ها را در چارچوب و مراحل مشخصی به کار برد. این امر موضوعیت دارد و بسیار مهم است و محقق باید در گزارش تحقیق خود این مراحل را ذکر نماید تا خواننده آن‌ها را لمس نموده و متوجه شود.
صفحه 75/ روش تحقیق «با تکیه بر حوزه علوم قرآن و حدیث»/ دکتر احمد پاکتچی/ انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)/ چاپ اول/ سال 1391/ 284 صفحه/ 8000 تومان
یکشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما