ايبنا - خواندن يك صفحه از يك كتاب را ميتوان چند گونه تعبيركرد؛ چيدن شاخه گلي از يك باغ، چشيدن جرعهاي از اكسير دانايي، لحظهاي همدلي با اهل دل، استشمام رايحهاي ناب، توصيه يك دوست براي دوستي با دوستي مهربان و...
عصر ملیگرایی در قرن نوزدهم میلادی در کشورهای اروپایی شروع و در سالهای آخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، از شکوفایی، قدرت و گسترش بیشتری برخوردار بود.
اقلیتهای قومی ساکن کشورهای چند ملیتی، آشکارا وابستگی خود به زبان، دین و تاریخ که شالوده زندگی اجتماعی و سیاسی آنها را تشکیل میداد، اعلام داشتند؛ اعتراض آنها علیه سیاست جذب دولتهای تمرکزگرا، شدت و وسعت بیشتری به خود گرفت. قسمت اعظم این اعتراض ناشی از آموزش زبان غالب کشورهای مذکور در مدارس ابتدایی و کنار گذاشتن زبان ملی اقلیتهای قومی بود. اقلیتهای زبانی از فراگیری زبان دولت غالب خودداری نکرده و در بعضی از موارد به مطالعه و غور و بررسی آن میپرداختند. آلمانی کردن سرزمینهای تحت تصرف امپراتوریهای آلمان و اتریش ـ مجارستان بهترین نمونه توسعه زبان و فرهنگ آلمانی در بین اقلیتهای زبانی دو امپراتوری بود. یادگیری و آموزش زبان روسی در امپراتوری تزار برای کلیه اقوام ساکن روسیه اجباری بود که با مخالفت و مقاومت شدید گروههای قومی و زبانی غیر روسی که به زبان، فرهنگ و تاریخ خود وفادار بودند، مواجه گردید.
صفحه 93/ تاریخ روابط بینالملل از 1871 تا 1914(جلد اول)/ پییر میلزا / ترجمه سیدحامد رضیئی / موسسه انتشارات امیرکبیر/ چاپ اول/ سال 1391/ 224 صفحه/ 6400 تومان
نظر شما