احیای قلبی تنفسی
درمان نوزادان در اطاق زایمان شامل 30 دقیقه ارزیابی و انجام اقداماتی است که در شکل 9ـ 33 مشاهده می‌شوند. در زمان زایمان، پس از آنکه نوزاد زیر دستگاه گرم‌کننده تابشی قرار گرفت، خشک شد و تحریک پوستی انجام گرفت، 30 ثانیه ارزیابی نوزاد آغاز می‌گردد. این ارزیابی با تعیین تون عضلات، وضعیت تنفس و یا گریه نوزاد آغاز می‌شود. اگر تنفس یا گریه کردن دیده نشود، تمیز کردن راه هوایی (دهان و سپس بینی) و تحریک مکرر پوست باید انجام شود؛ این همان ارزیابی 30 ثانیه‌ای بعدی است. پس از این اقدامات، امتیاز آپگار در دقیقه 1 پس از تولد با بررسی وضعیت تنفس، تعداد ضربان قلب و رنگ پوست تعیین می‌شود. در موارد آپنه یا تعداد ضربان قلب کمتر از 100 عدد در دقیقه، تهویه تنفسی با فشار مثبت با استفاده از ماسک صورت کاملاً مناسب و اکسیژن 21% تا 100% انجام می‌شود (از فشار دمی بیش از H2o cm30 اجتناب کنید). براساس دستورالعمل‌های کنونی احیای نوزاد سال 2005، اگر پزشک احیا را با هوای اطاق آغاز کند، توصیه می‌شود اگر طی 90 ثانیه پس از تولد، بهبودی در وضعیت مشاهده نشد، اکسیژن تجویز گردد. وضعیت صحیح قرارگیری سر برای اداره راههای هوایی در نوزادی، وضعیت خنثی با اکستانسیون خفیف گردن می‌باشد. تهویه ریه‌ها با سرعت حدود 40 تنفس در دقیقه انجام می‌شود. فشار انتهای یازدمی مثبت H2o cm3 تا 5 غالباً مفید است.
صفحه 708/ اصول بیهوشی میلر/ رانلد میلر و مانوئل پاردو/ ترجمه دکتر فرهاد اعتضادی، دکتر عبدالرضا منصوری راد، دکتر سارا رزاقی، دکتر عبدالحسین ستوده‌نیا و افسانه آموزگار/ انتشارات نسل فردا/ چاپ اول/ سال 1391/ 984 صفحه/ 29800 تومان
پنجشنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما