به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «معناسازی» 11 فصل دارد که به ترتیب عبارتند از «ساختن معنای فیلم»، «عادت‌ها و تجربه‌ها»، «تفسیر به مثابه تحلیل»، «تفسیر نشانگانی»، «حوزه‌های معناشناختی»، «قالب‌ها و روش‌های ابتکاری»، «دو طرح نمودار بنیادی»، «طرح‌واره‌های متنی»، «تفسیر در مقام ریطوریقا»، «ریطوریقا در عمل: هفت الگو از فیلم روانی» و «چرا نباید فیلم را خواند؟».
دیوید بردول در این کتاب تحلیلی از نظام تفسیری مطالعات سینمایی ارایه کرده است. بنا به باور نویسنده محوریت قواعد تفسیری در مطالعات سینمایی، تاثیرات ناگواری برجای گذاشته است. به عبارتی دیگر او در این کتاب با انتقاد از جریان رایج نقد و تفسیر فیلم در میان منتقدان در جست‌وجوی یک نظام متفاوت برای تحلیل و تفسیر است که به خوانش‌های جدید از سینما خواهد رسید.
صحبت از قصه فیلم، لفاظی و سخن‌پردازی در مورد علاقه شخصی و یا عدم علاقه به برخی از تصاویر فیلم‌ها، از سوی منتقدان در جریان نقد فیلم از سوی نویسنده در این کتاب، کاری عبث شمرده می‌شود.
«معناسازی» نوشته دیوید بردول با ترجمه شاپور عظیمی، در شمارگان هزار و 500 نسخه، 423 صفحه و قیمت 15 هزار و 900 تومان از سوی موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری «متن» فرهنگستان هنر به کتابفروشی‌ها راه پیدا کرده است.
دیوید بوردول نظریه پرداز فیلم و تاریخ‌نگار سینماست. او به همراه نوئل کرول از بنیانگذاران «پسانظریه» و به همراه کریستین تامسون از از نظریه‌پردازان نئوفرمالیسم در سینما به شمار می‌رود.
به قلم دیوید بوردول تاکنون کتاب‌های «هنر سینما» و «تاریخ سینما» تالیف مشترک با کریستین تامسون، به ترتیب با ترجمه فتاح محمدی و روبرت صافاریان و کتاب «روایت در فیلم داستانی» با ترجمه مشترک علاالدین طباطبایی و مهناز فاتحی منتشر شده است.
پیش‌تر با ترجمه شاپور عظیمی کتاب‌های، «عناصر ساختاری سینمای هیچکاک» نوشته استفان شارف، «روبر برسون: سبک معنوی در فیلم» نوشته جوزف کانین، «الهامات معنوی در سینما» نوشته استفن سایمون، «نسخه کارگردان: رمز و رازهای کارگردانی از زبان فیلمسازان برگزیده سینمای جهان» نوشته استفن لیتگر و «روانشناسی و زیبایی‌شناسی سینما» نوشته ژان میتری منتشر شده‌اند.
شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۱ - ۱۰:۴۳
نظر شما