پایمرد درباره موسیقی غزلهای حافظ به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: شعر حافظ یکی از موسیقاییترین شعرهای ادبیات فارسی است. این مساله از دو منظر در شعر حافظ اهمیت دارد.
وی توضیح داد: نخست آنکه از نظر انتخاب وزن، حافظ گوشنوازترین اوزان را انتخاب کرده است و از وزنهایی که چندان مطلوب نیستند، اما در دیوان دیگر شاعران دیده میشوند، در شعر حافظ خبری نیست.
این شاعر ادامه داد: از سوی دیگر واژههایی که حافظ در غزلهایش به کار میبرد و همنشینی آنها با یکدیگر نیز بسیار دلنشین و گوشنواز است. حافظ به موسیقی واجها اهمیت بسیاری میداده است.
وی افزود: در حقیقت تبحر حافظ در به کارگیری حروفی است که یک صدا دارند و با به کارگیری آنها موسیقی ویژهای در شعرش پدید آورده است.
پایمرد به نمونههایی از ابیات حافظ اشاره کرد و گفت: نمونههایی از کاربرد واجها در غزل حافظ فراوان است و برای این امر میتوان به تصحیحی که هوشنگ ابتهاج از دیوان حافظ ارایه داده است، رجوع کرد.
وی اظهار کرد: ابتهاج در تصحیح غزلهای حافظ هر بیتی را که موسیقیاییتر بوده، انتخاب کرده و معتقد است در انتخاب ابیات حافظ هرکجا که با مشکل روبهرو میشویم باید دید چه بیتی موسیقاییتر است؛ چرا که چنین ابیاتی اوج کمال شعری حافظ را نشان میدهند.
این پژوهشگر افزود: حافظ در اواخر عمرش و پس از تصحیح و ویرایشهای متعدد اشعارش به چنین ابیات موسیقایی رسیده است.
وی در پایان تاکید کرد: هرچند موسیقی شعر حافظ خوانندگان بسیاری را به خود جلب میکند و حتی سبب میشود مخاطب بیآنکه معنی شعر را دریابد با آن شعر ارتباط برقرار کند، اما این ویژگی تنها یکی از ویژگیها و رازهای شعر حافظ است و در کنار دیگر برجستگیهای شعر حافظ باید بررسی و پرداخته شود.
20 مهر، در تقویم رسمی کشور روز بزرگداشت حافظ نامگذاری شده است.
پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۱ - ۱۰:۲۲
نظر شما