به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این روانشناس ادامه داد: معمولا موضوعاتی که باعث به وجود آمدن ترس و اضطراب می‌شوند از سنین پایین قابل شناسایی‌اند. واقعیت این است که ترس از موارد مختلف مانند حیوانات یا تصاویر و اتفاقات خاص همیشه وجود دارند منتهی در فرهنگ‌های مختلف اسامی متفاوتی دارند.
وی افزود: برخی از این ترس‌ها که به شکل همیشگی باقی می‌مانند، ترس‌هایی هستند که از بچگی حل نشده‌اند اما برخی دیگر از ترس‌ها هستند که همیشه وجود دارند و سن و سال نمی شناسند مانند ترس از آسیب دیدن یا مرگ عزیزان که ممکن است در هر سنی برای انسان‌ها اتفاق بیفتند.
ناظری‌آستانه اضافه کرد: در رابطه با این ترس‌ها حتی می‌توانیم از سنین کودکی با کتاب‌ها، فیلم‌ها و برنامه‌های مناسب بچه‌ها را متناسب با رشد عقلی در یک فضای امن عاطفی آموزش دهیم و به آن‌ها یاد بدهیم که از چه چیزهایی نترسند یا اگر این اتفاق برای خودشان یا اطرافیانشان پیش آمد با این امر چگونه کنار بیایند. این‌جاست که بسیاری از کتاب‌های ژانر وحشت می‌توانند مفید عمل کنند.
وی ادامه داد: متاسفانه بسیاری از این کتاب‌های ترسناک دغدغه‌های آدم‌های بزرگسالی هستند که مشکلات کودکیشان حل نشده است و با کاری که انجام می‌دهند این دغدغه‌ها تبدیل به یک مشکل برای کودکان ونوجوانان امروز می‌شود.
این روانشناس ادامه داد: اینکه بخواهیم مشکلات و کابوس‌های دوران کودکی را در قالب قصه پردازی‌های عجیب و غریب و اغراق شده یا فیلم‌های ترسناک به خورد بچه‌های امروز بدهیم اصلا مناسب نیست. این کار نه جنبه آموزشی دارد و نه کمک می کند که آن‌ها در یک فضای امن و با آرامش با واقعیت روبه‌رو شوند.
وی اضافه کرد: این درست است که این مدل کتاب‌ها طرفداران زیادی دارند اما در اصل مفید نیستند. بزرگسال به خوبی می‌داند که این فیلم یا داستان است و آسیبی نمی‌بیند اما برای کودک قابل هضم نیست و اگر قرار است چیزی را یاد بگیرد نباید به این شکل بیاموزد.
ناظری آستانه با بیان اینکه قوانین باید قوی‌تر باشند گفت: باید یک فیلترینگ علمی وجود داشته باشد. این درست است که نمی‌توان به طور کلی مانع چاپ چنین کتاب‌هایی شد اما باید قوانین خوبی در این زمینه وجود داشته باشند تا بچه‌ها کمتر آسیب ببینند.
وی ادامه داد: برخی از این کتاب‌ها در بچه‌ها ترس ایجاد مي‌كنند و به آن‌ها آسیب می‌زنند و حتی در برخی موارد باعث می‌شوند که بچه ها شرطی شوند و به صورت مبالغه‌آمیز از یک چیز ساده مانند تاریکی بترسند.
این روانشناس در رابطه با نقش خانواده‌ها در رابطه با کنترل بچه‌ها در زمینه خواندن کتاب‌های ترسناک افزود: منع کردن، کاری نیست که همیشه جواب بدهد و حتی در برخی موارد باعث می شود که بچه‌ها حریص‌تر شوند اما بعضی وقت‌ها باید یک سری از خط قرمزها را تعریف کرد.
وی ادامه داد: منع کردن لازم است، منتهی به شرطی که محصولات مفید به صورت همزمان وجود داشته باشند تا بچه‌ها به سمت چیزهای مضر کشیده نشوند و از این محصولات به عنوان جایگزین بهره‌مند شوند.
ناظری آستانه با بیان اینکه نیاز به برطرف شدن ترس در تمام بچه‌ها وجود دارد گفت: باید این نیاز را به خوبی بشناسیم و خوراک درستی به بچه‌ها بدهیم؛ به عنوان مثال یک برنامه عروسکی شاد یا یک کتاب مناسب به راحتی می‌تواند باعث شود که یک ترس از بین برود.
وی با بیان اینکه اگر والدین ترس‌های خودشان را حل کنند این ترس ها به بچه‌ها منتقل نمی‌شوند افزود: بیشتر مشکل ما در جوامع مربوط به کارهایی است که برای کودک ونوجوان ساخته یا نوشته نمی‌شوند ولی در اختیار این گروه قرار می‌گیرند که باید با یک برنامه درست جلوی این اشتباه بزرگ گرفته شود.
سه‌شنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۱ - ۱۱:۵۲
نظر شما