به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری آلمان، این نویسنده و فعال سیاسی 88 ساله در مصاحبه با شماره اکتبر مجله «فرویدین دونا» گفت: جایزه نوبل برای نویسندگان بسیاری ارزشمندترین جایزه است اما مهم ترین لحظه زندگی من کسب جایزه نوبل در سال 1991 نبود، بلکه زیباترین لحظه زندگی من هنگامی بود که با همسرم راینهولد کاسیرر آشنا شدم.
گوردیمر در ادامه این گفت وگو افزود: برای من نوشتن به معنای فهمیدن خودم و فهمیدن هر چه بهتر جهان است. یحتمل برای درک هستی هیچ شیوه دیگری به جز استفاده از هنر وجود ندارد.
نادین گوردیمر متولد 20 نوامبر ۱۹۲۳ است. وی در بیشتر کارهایش به مفاهیم اجتماعی و سیاسی به ویژه مساله آپارتاید و پیامدهای ویران کننده آن برای سیاه پوستان و نیز سفید پوستان پرداخته است. وی حتی در زمان برقراری رژیم آپارتاید، از اعضای کنگره ملی آفریقا بود. از رمان های این نویسنده روزهای فریبنده (۱۹۵۳) ، سرزمین بیگانگان (1958)، فرصتی برای دوست داشتن (1963) ، آخرین دنیای بورژوازی (۱۹۶۶) ، محافظه کار (۱۹۷۴) برنده مشترک جایزه بوکر در سال 1947 و هیچ کس همراهم نیست (۱۹۹۴) و از مجموعه داستان های کوتاه او می توان شش فوت از دهکده (۱۹۵۶) ، جا پاهای جمعه (۱۹۶۰) و داستان برگزیده (۱۹۷۵) را نام برد.
تازه ترین رمان این نویسنده با عنوان «هیچ زمانی این چنین» اول اکتبر (10 مهر) منتشرخواهد شد.
چهارشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۱ - ۰۹:۲۰
نظر شما