مهربانی و نرم خویی در تربیت دینی
تربيت ديني فرزندان مستلزم اموري است كه رعايت آن‌ها مي‌تواند نقش بسيار مهمي در اثر بخشي تلاش‌هاي پدر و مادر داشته باشد، و از جمله آن امور، پالايش نمودن محيط خانه از مسائل ضد ارزشي است كه اگر چنين نشود، تربيت ديني اثرش را از دست خواهد داد. ديگر آن كه در تربيت ديني تنها به پاره‌اي از اعمال خشك و بي روح اكتفا نشود، بلكه به همه ابعاد تربيت ديني توجه شود، زيرا حقيقت دين، مجموعه‌اي است كه بدون هماهنگي ميان اجزاي آن نمي‌توان با مراعات اصولي مختصر، نتيجه مطلوبي به دست آورد؛ به عنوان مثال، اگر به نماز، روزه و حجاب تأكيد مي‌گردد، به همان ميزان بايد به ادب، نرم‌خويي، مهرباني و نظافت توجه شود.
نكته مهم و دقيق ديگر، شيوه فراخواني فرزند به تربيت ديني است. شيوه اجباري و خشونت، عاقبت خوشی در امر تربيت ندارد. بسياري از افراد كه در سنين بلوغ در برابر پدر و مادر خود سركشي مي‌کنند و به مقدّسات ديني پشت پا مي‌زنند، همان‌هايي هستند كه در سنين خردسالي و نوجواني با اجبار و خشونت به انجام امور عبادي و امثال آن فراخوانده شدند، در حالي كه در قرآن آمده است: خداوند هيچ گاه كسي را به چيزي مكلّف نمي‌سازد مگر آن‌گاه كه در توانش باشد.
صفحه 118/ خانواده قرآني/ عيسي عيسي‌زاده/ انتشارات بوستان كتاب/ چاپ چهارم/ سال 1391/ 252 صفحه/ 4600 تومان
یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما