چگونگی معاملات صبی
گروهي از فقيهان اسلامي كوشيده‌اند كه در معاملات صبي بين معاملات خرد و كلان تفصيل قائل شوند. و با استناد به سيره يا با تمسك به رواياتي، اثبات نمايند كه معامله صبي در اشياي حقير؛ يعني در معاملات خرد، صحيح و نافذ است، اما در مبادلات كلان، او نمي‌تواند تصميم‌گيري نمايد. حق اين است كه هيچ سخن جديدي، غير از هم‌آنچه در پيش گفته شد، وجود ندارد و اين كه اگر صبي ابزار انجام مبادله از سوي ولي باشد، معامله او اشكالي ندارد و الّا معامله باطل است و اينكه سيره عموم اصناف جامعه [از عالم و جاهل و متدينين و غير آنان] بر تنفيذ معاملات صبي در اشياي حقير بوده است و كودك چهار ساله را به بقالي و سبزي فروشي جهت خريد مي‌فرستادند و در هشت سالگي راه قصابي را به او ياد مي‌دادند و از ده سالگي به بعد در مورد خريد پوشيدني‌ها نيز از او استفاده مي‌كرده‌اند و به اين دليل است كه در اشياي حقير نيازي به تدبير نيست و خردسال مي‌تواند ابزار قرار گيرد و مبلغ ناچيز را حفظ كند و به مغازه‌دار برساند و در برابر آن جنس مشخص را كه نياز به چانه زدن و تعيين قيمت و انتخاب ندارد بگيرد و به منزل برساند، اما در معاملات كلان، نوجوانان يا خردسال مجموعه شرايطي را كه براي انتخاب و تعيين قيمت و حفظ و نگهداري ثمن يا مثمن لازم است، ندارد و لذا در مورد اشياي حقير، سيره مستمره بر واگذاري خريد و فروش به كودكان است، ولي در اشياي خطير و معاملات كلان از آنان استفاده نمي‌شود و به آن ميدان داده نمي‌شود. لكن به جهت وضوح بيشتر مسئله، كلمات طرفين و استدلال آنان را در معرض بررسي و قضاوت مي‌نهيم.
صفحات 205 و 206/ حقوق محجورين/ دكتر محمدرضا رضوان طلب/ انتشارات بوستان كتاب / چاپ دوم/ سال 1391/ 312 صفحه/ 6000 تومان
چهارشنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما