به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، علاوه بر سالروز تولد یا مرگ این بزرگان ادبی، می توان در چنین روزی از آزاد شدن «او. هنری» نویسنده آمریکایی پس از تحمل سه سال حبس در سال 1901 از زندان یاد کرد. وی سال 1891 در نخستین بانک ملی شهر اوستین به عنوان تحویلدار شروع به کار کرد. این بانک به صورت غیر رسمی کار می‌کرد و این امر مشکلاتی در موازنه حساب‌ها برای وی پیش‌ آورد تا این که سال ۱۸۹۴ متهم به اختلاس شد و چون نتوانست در دادگاه دفاعی شایسته از خود کند، در فوریه ۱۸۹۸ به اتهام اختلاس، مجرم شناخته شد و به زندان افتاد اما سه سال بعد به دلیل خوش رفتاری،‌ آزاد شد.

ریونوسوکه آکوتاگاوا
ریونوسوکه آکوتاگاوا، نویسنده ژاپنی چنین روزی در سال 1927 در 35 سالگی با خوردن تعداد زیادی قرص به زندگی اش خاتمه داد و فرصت خلق آثار بیشتر را از خود گرفت. وی که مارس 1892 در توکیو به دنیا آمده بود، عنوان پدر داستان کوتاه ژاپن را به خود اختصاص داد. او تا زمان مرگش بیش از یکصد داستان کوتاه خلق کرد. در داستان های او می‌توان ترکیبی از افسانه و اسطوره را دید. آکوتاگاوا فعالیت ادبی‌اش را از سال 1914 آغاز کرد و همراه دوست دوران دبیرستانش، مجله ای ادبی به چاپ رساند که در آن آثاری از ویلیام باتلر ییتس و آناتول فرانس و نیز آثار خودشان را منتشر می کردند. از نخستین داستان‌های کوتاه وی می توان از «راشومون» و «دلقک» در سال 1915 نام برد. وی پس از آن «دماغ» را در سال 1916 و «پرده جهنم» و «تار عنکبوت» را سال 1918 منتشر کرد. از آثار ديگر او مي‌توان به داستان‌هاي «ايموگايو»، «كابي رابي شبي»، «كاگه دورو» و مجموعه «ياراي نوهانا»، «کوهستان پاییزی» و «ماه عسل آفتابی» اشاره کرد. آخرین اثر این نویسنده ژاپنی «کاپا» نام دارد که 1927 منتشر شد و هجونامه‌ای است که نویسنده آن را بر اساس برخی افسانه‌های محلی ژاپن نوشته است. آكوتاگاوا چهره درخشان ادبيات معاصر ژاپن از همان جايگاه و منزلتي برخوردار است كه گوگول در روسيه، مارك تواين در آمريكا و لوشون در چين. به یاد وی جایزه ادبی آکوتاگاوا هر سال اهدا می شود.

ایزاک بشویس سینگر
ایزاک بشویس سینگر، نویسنده آمریکایی چنین روزی در سال 1991 در فلوریدای آمریکا برای همیشه آرمید. وی که نوامبر 1902 در رادزمین لهستان به دنیا آمد نویسنده توانمندی بود و جوایز ادبی بسیاری را به خود اختصاص داد و موفق شد سال 1978 جایزه نوبل را نیز از آن خود کند. او دو مرتبه جایزه کتاب ملی آمریکا را یک بار در حوزه ادبیات کودک برای کتاب «روز خوشی: داستان هایی از بزرگ شدن پسری در ورشو» و بار دیگر در حوزه داستان برای «بالای بال و داستان های دیگر» از آن خود کرد. وی «خانواده مسکات» را سال 1950، «شیطان در گورای» را سال 1955، «جادوگر لوبلین» را سال 1960 و «برده» را سال 1962 خلق کرد. «دشمنان: داستان عاشقانه»، «عشق قدیمی» و «شوشا» از دیگر آثار اوست.

الکساندر دوما
الکساندر دوما ،نویسنده فرانسوی چنین روزی در سال 1802 در روستای «ویلره کوتره» در نزدیکی پاریس به دنیا آمد. او از کودکی به کتاب و مطالعه علاقه‌مند بود و با وجود شرایط سخت و فقری که در خانواده اش حاکم بود وقت خود را با مطالعه می گذراند. وي نوشتن را ابتدا با مجلات آغاز کرد و سال 1829 نخستین نمایشنامه اش را با نام «هنری سوم و دربارش» نوشت که با اقبال بسیار روبه رو شد. یک سال بعد نمایشنامه «کریستین» را نوشت که نه تنها برایش شهرت فراوانی به همراه آورد بلکه شرایط مالی او را کاملا عوض کرد و او از همان سال به طور جدی به نوشتن پرداخت. پس از نوشتن چند نمایشنامه موفق دیگر، او به نوشتن رمان پرداخت و سال 1838 نخستین رمان دنباله دارش را با عنوان «کاپیتان پاول» نوشت پس از آن در فاصله سال 1839 تا 1841 با همکاری برخی از دوستان نویسنده اش رمان هشت قسمتی «جنایات مجلل» را به رشته تحریر در آورد. 

دوما علاوه بر نویسندگی، نمایشنامه نویس و خبرنگاری قابل بود و بیش از 300 عنوان کتاب دارد که تقریباً به تمام زبان‌های دنیا ترجمه شده اند. تاکنون بیش از ۲۰۰ فیلم با اقتباس های متعدد از کتاب‌های او ساخته شده‌است. او برای رمان های تاریخی و ماجراجویانه اش شهرت دارد و این آثار وی را به یکی از پرخواننده ترین نویسندگان فرانسوی تبدیل کرده است. بسیاری از رمان های او از جمله «کنت مونت کریستو» ، «سه تفنگدار»، «بیست سال بعد» و «ویکنت دوبراژلون» از رمان های دنباله دار هستند. در سال ۱۹۷۰ یکی از ایستگاه‌های متروی پاریس برای بزرگداشت او به نام ایستگاه الکساندر دوما نامگذاری شد و در سال ۲۰۰۲ میلادی، دولت فرانسه به مناسبت دویستمین سالگرد تولد الکساندر دوما بقایای جسد او را در عمارت پانتئون پاریس، محل دفن مفاخر ملی فرانسه جای داد. وی در حالی که تنها 68 بهار از زندگی اش را پشت سر گذاشته بود، دسامبر 1870 از دنیا رفت. «ژوزف بالسامو» ، «آنتونی» و «برج نسل» از دیگر آثار اوست.

هنریک پونتوپیدان
هنریک پونتوپیدان، نویسنده حقیقت نگار دانمارکی چنین روزی در سال 1857 به دنیا آمد. رمان ها و داستان های کوتاه وی بر پایه واقعیاتی است که خود دیده و لمس کرده و به خاطر همین از نویسندگان مطرح در بین نویسندگان و روشنفکران محسوب می شود. داستان های کوتاه و بلند این نویسنده تحلیل اجتماعی و سیاسی ظریف و عمیقی از شرایط دانمارک در فاصله سال های 1875 تا پایان جنگ جهانی اول بود. او به خاطر توصیف دقیق شرایط روز دانمارک، در سال 1917 همراه کارل آدولف گیلروپ دانمارکی جایزه نوبل را به خود اختصاص دادند. نخستین کارهای وی با نگاه های انتقادی به اجتماع آغاز شد و آن را می توان در ارایه کتاب عکس جامع از کشور و تاریخ دانمارک با عنوان «تصویرهایی از روستا» که سال 1883 ارایه داده به وضوح دید. پس از آن سال 1887 «از کاشانه ها» را به چاپ رساند اما مهم‌ترین رمان هایش را از سال 1890 تا 1920 به رشته تحریر در آورد و مجموعه داستان های کوتاه سیاسی اش را با عنوان «ابرها» منتشر کرد. مهم‌ترین آثار وی «سرزمین موعود»، «پیتر خوشبخت» و « پادشاهی مردگان» از جمله این آثار هستند. «آسمان بشر»، «روز قضاوت» و «امانوئل» از دیگر آثار این نویسنده است. وی در سال 1943 از دنیا رفت.

فرانک ودکیند
فرانک ودکیند، نویسنده و نمایشنامه نویس آلمانی چنین روزی در سال 1864 در هانوفر آلمان به دنیا آمد. وی که از پیشگامان سبک اکسپرسیونیسم و از ترویج دهندگان تئاتر حماسی بود، نخستین نمایشنامه اش را با عنوان «بیداری بهار» سال 1891 نوشت و پس از آن سال 1895معروفترین نمایشنامه اش را با نام «لولو» به رشته تحریر در آورد که در دوره حکومت نازی ها ممنوع شد. او سال 1904 «جعبه پاندورا» را خلق کرد . وی مارس 1918 برای همیشه آرمید.

ادوارد پلانکت
ادوارد پلانکت، نویسنده و نمایشنامه نویس ایرلندی چنین روزی در سال 1878 به دنیا آمد. وی که از پیشروان خیالپردازی معاصر و از پیشگامان ادبیات فانتزی به حساب می آید آثار ادبی برجسته ای را شامل داستان های کوتاه، نمایشنامه های موفق، رمان و مقاله در کارنامه ادبی خود گنجاند و بیش از 80 کتاب از وی منتشر شد. وی فعالیت ادبی اش را از اواخر دهه 1890 آغاز کرد. «خدایان پگانا» سال 1905 نوشته شد و آثاری چون «فروغ از نور آفتاب» و «آن‌گاه که حوریان می‌خسبند»، «روزهای بی‌کاریِ روی یان» و «خرید در خیابان گوبای» از دیگر آثار اوست. وی اکتبر 1957 در دوبلین از دنیا رفت.

جونیچیرو تانیزاکی
جونیچیرو تانیزاکی، نویسنده ژاپنی چنین روزی در سال 1886 در توکیو به دنیا آمد. او که یکی از چهره های شاخص ادبیات مدرن ژاپنی محسوب می شود ، فعالیت ادبی اش را از سال 1909 آغاز کرد و نخستین کار ادبی اش نمایشنامه ای بود که در یک مجله ادبی چاپ شد. او 24 ساله بود که نخستین داستان كوتاهش را در یک مجله منتشر كرد و پس از آن «تاتور» در سال 1910، «بچه ها» و «راز» سال 1911 و «شیطان» سال 1912 به چاپ رسید. آثار وی با استقبال زیادی روبه رو شد و تانیزاكی را در نویسندگی راسخ کرد. از دیگر آثار وی می توان به «یادنامه‌ شونکین‌: یک داستان عاشقانه ژاپنی» و «مرد نیزار» اشاره کرد. وی سال 1965 از دنیا رفت.

بانانا یوشیموتو
بانانا یوشیموتو ، نویسنده ژاپنی چنین روزی در سال 1964 در توکیو در خانواده ای فرهنگی به دنیا آمد. او 12 رمان و هفت مجموعه مقاله در کارنامه ادبی خود دارد که بیش از 6 میلیون نسخه از آن‌ها در سرتاسر دنیا فروخته شده است. وی کار ادبی اش را از سال 1987 یعنی زمانی که به عنوان پیشخدمت در یک رستوران کار می کرد آغاز کرد و نخستین کتابش را با عنوان «آشپزخانه» نوشت که با اقبال بسیاری روبه رو شد و از این کتاب میلیون ها نسخه در سراسر جهان به فروش رسید و او به یکی از نویسندگان پرفروش معاصر ژاپنی بدل شد. سیزدهمین رمان این نویسنده با نام «دریاچه» در سال 2011 نامزد دریافت جایزه بوکر آسیا شد. وی دریافت جایزه کاپری را نیز به افتخارات خود افزوده است.