براتی‌پور در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره مجموعه‌های شعر انتظار توضیح داد: برخی از شاعران مقام و مرتبه حصرت ولیعصر (عج) را آن‌گونه که باید درک نمی‌کنند و در شعرهایشان مسایلی را بیان می‌کنند، که نباید و برهمین اساس از بسیاری از خط قرمزها عبور می‌کنند.
وی ادامه داد: گاهی در شعر انتظار آن‌چه دیده می‌شود، گویی شعر برای دوست یا رفیق شاعر است، بی‌آن‌که مقام، مرتبه و جایگاه آن حضرت را بشناسد و در نتیجه با کیفیتی شعر می‌سراید که شایسته نیست.
این شاعر از ناآگاهی و نداشتن مطالعه به عنوان دلیل این امر یاد و تصریح کرد: حتی اگر غزلی عاشقانه با موضوع انتظار سروده می‌شود، می‌توان کیفیت غزل را به‌گونه‌ای در نظر داشت که به جایگاه حضرت موعود (عج) در شعر خدشه‌ای وارد نشود.
وی به برخی از مضامینی که در شعر انتظار به‌کار گفته می‌شود اشاره کرد و گفت: گاهی شاعران در شعرهای خود خطاب به امام زمان از مضامینی چون «چرا نیامدی؟» یا «چرا دیگر ظهور نمی‌کنی؟» استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر مضامینی را به‌کار می‌گیرند که جنبه دستوری یا تحکم دارد.
براتی‌پور ادامه داد: می‌توان گفت چنین شاعرانی مشیت الهی را در نظر نمی‌گیرند؛ چراکه زمان ظهور حضرت موعود(عج) به خواست خداوند و مشیت الهی صورت می‌گیرد. این موضوع از عدم رعایت مراتب ادب از سوی شاعر در شعر انتظار ناشی می‌شود.
وی در ادامه به مجموعه‌هایی که با موضوع محوری انتظار گردآوری و تدوین می‌شوند اشاره کرد و توضیح داد: در گردآوری و تدوین چنین مجموعه‌هایی نقش اساسی را گردآورنده مجموعه برعهده دارد. از آن‌جا که چنین مجموعه‌هایی در حقیقت یک گزیده اشعار درباره یک موضوع محوری هستند، بنابراین باید شاخص‌ترین اشعار در آن موضوع را شامل شوند.
این پژوهشگر در پایان افزود: به عبارت دیگر از یک سو باید اشعاری از نظر ساختاری و فنی قوی و منقح انتخاب کرد و از سوی دیگر محتوای چنین اشعاری به بهترین شکل ممکن در نظر گرفته شده باشد، تا شأن و مرتبه حضرت موعود (عج) در شعر انتظار و مجموعه‌های شعر انتظار رعایت شده باشد.
چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما