نهضت

«شيعيان، افزون بر پيامبر، به امامت امامان باور دارند و مقصود از امامت اين است كه معتقد باشد امامت مانند نبوت منصبي است الهي و همچنان كه خداوند سبحان هر كه را از بندگان خود بخواهد به نبوت و رسالت برمي‌گزيند... همچنين، هركه را كه خواهد براي امامت اختيار مي‌كند و به پيغمبر خود امر مي‌كند تا به امامتش تصريح كند و به پيشوايي مردم منصوبش سازد تا به وظايفي كه مي‌بايست پيغمبر انجام دهد قيام كند. و شرط است كه امام چون پيغمبر از اشتباه و گناه معصوم باشد» (به نقل از فاخوري، 1386، ص 112).
با اين حال، گرچه انديشه تشيع ابتدا تا حد زيادي به دلايل سياسي و اجتماعي شكل گرفت. با فاصله‌اي كوتاه انديشه‌هاي فلسفي و كلامي خاص خود را پديد آورد و به مثابه يكي از فِرق مهم كلامي در جهان اسلام مطرح شد. گسترش اين انديشه چنان بود كه خود در طي قرون به چند گرايش متفاوت تقسيم شد و تشيع نام نهضتي گشت كه هم‌زمان دست كم بر ديدگاه‌هاي زيديه، اسماعيليه و شيعه دوازده‌امامي اطلاق مي‌شد.

صفحه 141/ كلام در ايران و جهان اسلام/ دكتر علي اكبر ولايتي/ موسسه انتشارات اميركبير/چاپ اول/ سال 1390/ 184 صفحه/ 2300 تومان