به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری سوییس، این بانوی آلمانی سالیان بسیاری در انستیتو شهر فرانکفورت به عنوان روانکاو مشغول فعالیت بود. او در کتاب «ناتوانی برای سوگواری» که در سال 1967 همراه با همسرش الکساندر میچرلیش (درگذشته به سال 1982) آن را به زیر چاپ برد، به بررسی جامعه پس از جنگ می پردازد. این کتاب پرفروش در مورد مکانیسم سرکوب جمعی آلمانی ها به عنوان متن کلیدی جنبش های دانشجویی به شمار می رود. 

مارگارت میچرلیش در سال 1917 در دانمارک متولد شد. پدرش یک پزشک دانمارکی و مادرش مارگارت نیلسن معلم آلمانی بود. او در زمان دیکتاتوری نازی در فلنسبورگ دیپلم گرفت و پس از تحصیل در رشته پزشکی در مونیخ و هایدلبرگ به طور موقت در سوییس مشغول کار شد و در آنجا با الکساندر میچرلیش آشنا شد و در سال 1955 با یکدیگر ازدواج کردند. 

وی بعدها توجه خود را به سوی جنبش های زنان معطوف کرد. کتاب معروف او با عنوان «زن آرام» منتشر شده به سال 1985 به تشریح این مساله می پردازد که این مساله که زنان کمتر پرخاشکر و ستیزه جو هستند به طبیعت مربوط نیست بلکه به اصطلاح به جوهره آن ها بازمی گردد. 

او در پاییز 2010 کتابی تحت عنوان «بیرحمی پیری» را به رشته تحریر درآورد که این کتاب آخرین اثر وی در مقام یک نویسنده بود.او در این سال ها به دلیل افزایش سن دیگر نتوانست به خانه تعطیلات محبوب خود در «لاگو ماگیوره» سفر کند اما همان گونه که در نودومین سالگرد تولدش عنوان کرد از زندگی اش کاملا راضی بود. این اوخر هم او گاه و بیگاه نشست های روانکاوی برگزار می کرد و به مطالعه دو روزنامه و نیز نشریه اشپیگل و نوشتن ایمیل می پرداخت. 

این بانوی پزشک و نویسنده سه شنبه صبح 12 ژوئن (23 خرداد) دار فانی را وداع گفت.