به گزارش خبرگزاری کتاب ایران ( ایبنا ) به نقل از خبرگزاری فرانسه، ساراماگو دست نوشته کتابی به نام «کلارابویا» یا «نورگیر سقفی» را در سال 1953 از طریق یک دوست به ناشری پرتغالی رساند، اما آن‌ها هرگز این کتاب را به وی بازنگرداندند. 

ولی در سال 1989 ، پس از آنکه وی تبدیل به یک نویسنده معاصر پرفروش پرتغالی شد این انتشارات به ساراماگو گفت که دست نوشته وی پیدا شده و تمایل دارد که این کتاب را به چاپ برساند. اما ساراماگو این پیشنهاد را نپذیرفت و گفت می خواهد این دست نوشته تا زمانی که زنده است منتشر نشود. 

«پیلار دل ریو» بیوه ساراماگو و رییس بنیاد ژوزه ساراماگو گفت: ساراماگو نمی خواست این کتاب تا زمانی که او زنده است منتشر شود اما هنوز هیچکس علت این کار وی را نمی داند. اما همه می دانند که ساراماگو بهترین بوده و با انتشار کتابش بهتر نیز خواهد شد.

وی پس از این‌که صفحاتی از این دست نوشته را نشان داد گفت: این دست نوشته نسخه اصلی بوده که ساراماگو برای انتشارات فرستاده بوده و او هیچ نسخه دیگری از این کتاب نداشته است. 

وی افزود: «نورگیر سقفی» یک رمان بی پرده است که ناشر جرات نکرده در آن زمان این کتاب را در پرتغال منتشر کند چرا که در دوره حکومت دیکتاتوری «آنتونیو دی اولیوریا سالازار» که تا سال 1974 حکومت می کرد؛ امکان انتشار چنین کتابی وجود نداشت.
 
ساراماگو پس از این‌که موفق نشد کتابش را به چاپ برساند نزدیک به دو دهه چیزی ننوشت و به شغل روزنامه نگاری روی آورد. این کتاب سال گذشته به زبان های پرتغالی و برزیلی منتشر شد و اکنون شروع به ترجمه آن به زبان های انگلیسی و ایتالیایی شده است. 

نخستین رمان ساراماگو با نام «سرزمین گناه» در سال 1947 منتشر شد او در سال 1982 که 60 سال سن داشت با انتشار رمان «بالتازار و بلموندا» رمانی عاشقانه و تاریخی که در قرن 17 در پرتغال می گذرد، به عنوان یک نویسنده شناخته شد. در اوایل دهه 90 میلادی پس از آنکه دولت حاکم پرتغال از حضور رمان «انجیل به روایت عیسی مسیح» او در جایزه ادبی اروپا ممانعت کرد، وی کشورش را ترک کرد و سال های آخر عمر را همراه همسرش در لانزاروته زندگی کرد. کتاب کوری وی را می‌توان معروفترین اثر وی دانست. «غار» ، «سال مرگ ریکاردوریش» ،«همه نام ها» و «بالتازار و بلموندا» از دیگر آثار این نویسنده معروف پرتغالی هستند. او در سال 2010 در سن 87 سالگی در جزایر قناری اسپانیا درگذشت.