به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از آرت دیلی، در دویست و دهمین سالگرد تولد ویکتور هوگو نویسنده بزرگ فرانسوی، حراجی کریستی اعلام کرد مجموعه ای از آثار هوگو را روز 4 آوریل (10 فروردین) حراج می کند. 

این مجموعه شامل حدود 500 کتاب مهم، نقاشی، طراحی ، حجاری ، عکس، مبلمان و دیگر وسایل شخصی ویکتور هوگو است. این مجموعه ارایه کننده شواهدی قابل توجه از زندگی این نویسنده برجسته و نوادگان او چارلز، ژرژ و ژان است. این مجموعه حدود یک میلیون یورو قیمت گذاری شده و این امکان را برای مردم فراهم می کند تا زندگی 4 نسل از این خانواده برجسته را در برابر چشم ببینند. 

در بخش کتاب های تصویری و دست نوشته ها آثاری را می توان مشاهده کرد که بر زندگی ویکتور هوگو به عنوان یک روشنفکر و سیاستمدار تمرکز کرده است. بخش قابل توجه دیگر نامه هایی است که او برای دوستان نزدیکش نوشته است و آنها را با نام کوچک خود «ویکتور» امضا کرده است. نامه ای به آدل فوشر که در دهه بیستم قرن نوزدهم نوشته شده یکی از این نامه ها است. 

در نامه ای با عنوان «نامه به نامزد» او کشش خود را به همسر آینده اش چنین عیان می کند: «دوست بسيار بسیار عزیز، می خواهم دوباره به تو و برای هزارمین بار بگویم که دوستت دارم، که به تو عشق می ورزم و اگر تو نیز اندکی مرا دوست می داری، باید همیشه این علاقه را در قلب خود حس کنی، همانطور که من همیشه آن را تکرار می کنم». این نامه بین 3 تا 5 هزار یورو قیمت گذاری شده است. 

از دیگر چیزهای مهم موجود در این مجموعه نامه ای از ویکتور هوگو به پدر همسر آینده اش پی یر فوشر پس از موافقت او با ازدواج این دو است که بین 2 تا 3 هزار یورو قیمت گذاری شده و نامه ای دیگر که خطاب به فرانسیسکو – ویکتور درباره آدل دختر هوگو نوشته شده 1500 تا 2 هزار یورو قیمت گذاری شده است. 

در بخش طراحی های استادانه قرن نوزدهم نیز شماری از طراحی های بسیار نادر توسط هوگو وجود دارد که برای نخستین بار است که زیر چکش حراج می رود و درخواست زیادی برای تصاحب آنها وجود دارد. دو مورد از این طراحی ها با جوهر روی چوب با عنوان مرگ و زندگی بین 100 تا 150 هزار دلار ارزش گذاری شده اند. 

ویکتور ماری هوگو (۲۶ فوریه، ۱۸۰۲ - ۲۲ مه، ۱۸۸۵) بزرگ‌ترین شاعر سده نوزدهم فرانسه و شاید بزرگترین شاعر در گستره ادبیات فرانسه و نیز داستان‌نویس، درام‌نویس و بنیانگذار مکتب رومانتیسم است. 

ویکتور هوگو که از نامزدی لویی ناپلئون بناپارت برای انتخابات ریاست جمهوری در سال 1848 دفاع کرد، هنگامی که ناپلئون در سال ۱۸۵۱ قدرت را به طور کامل در دست گرفت و قانون اساسی ضد پارلمانی را جایگزین کرد، او را خائن فرانسه نامید و به همین دلیل مجبور به تبعیدی خودخواسته در بروکسل شد. او با سقوط ناپلئون سوم در سال ۱۸۷۰ به میهن بازگشت. به مدت چندین سال او نماد مخالفت با پادشاهی و طرفدار جمهوری بود. در سال ۱۸۷۱ به مجلس ملی راه یافت ولی خیلی زود از نمایندگی مجلس کناره گرفت. در سال ۱۸۷۴ بی‌اعتنا نسبت به نقدهای تاریخی طبیعت‌گرایان، کتاب نود و سه را نوشت . در سن هفتاد و پنج سالگی کتاب دلنشین هنر پدر بزرگ بودن را نوشت و بعد به مجلس سنا راه یافت. 

او در آثارش به بسیاری از اندیشه‌های سیاسی و هنری رایج در زمان خویش اشاره دارد. «بینوایان»، «گوژپشت نتردام»، «مردي كه مي خندد»، «کلود ولگرد» از مهم ترین آثار او هستند.