به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، دکتر حميدرضا توکلي در هفدهمين مجموعه از درسگفتارهايي درباره عطار به واكاوي سنجش ساختار قصه در قصه در منطقالطير عطار و مثنوي معنوي مولانا ميپردازد.
از آشکارترين ويژگيهاي روايت مولانا در مثنوي، درآميختن قصهها با يکديگر است. راوي در ميانه روايت يک قصه، به قصهاي ديگر ميگريزد و يا ميکوشد دو قصه پياپي را در پيوندد و گاه به روايت همزمان دو قصه ميپردازد.
شيوه «قصه در قصه» از ديرباز شناخته شده بود و در بسياري از آثار ادبي ايران و جهان به کار رفته است. عطار در مثنويهاي خود به ويژه در منطقالطير از اسلوب «قصه در قصه» بهره برده است.
به گفته توكلي، «منطق الطير» عطار با بهره گرفتن سنجيده از ساختار قصه در قصه، به يک معماري سازوار رسيده است. از ديد بهرهگيري از عناصر داستاني و تاکيد بر داستان اصلي (داستان مادر) نيز اثري منحصر به فرد است و حتي داستاني مثل «کليله و دمنه» درخور سنجش با آن نيست.
هفدهمين مجموعه از درسگفتارهايي درباره عطار عصر چهارشنبه (5 بهمن) ساعت 16 و 30 دقيقه در مرکز فرهنگي شهرکتاب در خيابان شهيدبهشتي، خيابان شهيد احمد قصير(بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار ميشود.

نظر شما