خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا): روزهاي آخر ماه صفر، با چند اتفاق تلخ در تاريخ اسلام همراهند. پيامبر اسلام(ص) با اين جهان وداع مي‌كند و امام‌حسن(ع) و امام‌رضا(ع) با زهر بدخواهان دين به شهادت مي‌رسند.
نخستين حال در جان علاقه‌مندان، حُزن است. غم از دست دادن رابطان زمين و آسمان و جسم و جان هستي را همه احساس مي‌كنند. رنج اين سرا در دوري از خورشيد و ستارگان هدايت نهفته است و اين تجربه به تكرار رخ مي‌نمايد.
بعد از حُزن، صبوري توصيه مي‌شود و صبر پايدار، ريشه در دانايي دارد. تا ندانيم چه اتفاق‌هايي افتاد كه محروم شديم، نمي‌توان بر اندوه از دست دادن غلبه كرد و از اين قطعه‌هاي تلخ زندگي درس گرفت.
حضرت محمد(ص) دين كامل (اسلام) را به بشريت هديه داد و از نسل خود فرزنداني را معرفي كرد كه پاسدار اين دين‌اند. اين جمع با قرآن (كتاب خدا) و سخنان خود از زواياي آشكار و پنهان هستي و راه‌هاي كمال و جاودانگي گفتند و هدايت‌گري‌شان را به اثبات رساندند.
قرآن و احاديث در روزگار ما و به مدد تكنولوژي انواع رسانه‌ها بيش از آن‌كه تصور شود به ما نزديك شده‌‌اند. اين آثار گوياي تاريخ بشريت و دين و شيوه‌هاي برتر زندگي و همراه و همداستان‌اند تا انسان را هدايت كنند.
مي‌توان حُزن اين روزها را در آستان اين آثار (قرآن، نهج‌الفصاحه، نهج‌البلاغه، صحيفه سجاديه و ...) به وجدي انگيزه‌بخش پيوند داد. مانند آن‌جا كه پيامبر اسلام(ص) مي‌فرمايد: "حاجت كسي را كه از ابلاغ آن ناتوانست به بزرگان برسانيد. زيرا هر كس حاجت درمانده‌اي را به بزرگي برساند، روز رستاخيز خداوند پاهاي وي را بر صراط مستقيم استوار مي‌سازد." (نهج‌الفصاحه)
يا آن‌جا كه امام‌حسن(ع) مي‌فرمايد: "تعجب مي‌كنم از فردي كه در غذاي جسماني خود فكر مي‌كند [كه سالم باشد] اما در غذاي روح و جان خويش نمي‌انديشد. در نتيجه، شكم خود را از غذاهاي زيان‌بخش حفظ مي‌كند، ولي سينه‌اش را در مقابل آن‌چه آن را پست مي‌گرداند، رها مي‌كند." (الدعوات)
و آن‌جا كه امام‌رضا(ع) مي‌فرمايد: " مـومـن، مـومـن واقعى نيست مگـر آن كه سه خصلت در او بـاشــد: سنتـى از پـروردگـارش و سنتـى از پيـامبـرش و سنتـى از امـامـش. اما سنت پروردگارش، پـوشاندن راز خود است، اما سنت پيغمبرش، مدارا و نرم رفتارى با مردم است، اما سنت امامـش صبر كردن در زمان تنگدستـى و پريشان حالى است." (اصـول كـافـى)
یکشنبه ۲ بهمن ۱۳۹۰ - ۰۸:۰۰
نظر شما