سيدعباس حسينينيك به خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، گفت: بسياري از كتابها و نشريات به صورت غيرقانوني تكثير ميشوند در حاليكه ناشران بايد بدانند كه بر اساس قانون حمايت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان، فردي حق ندارد آثار پديدآورندهاي را بدون اجازه او منتشر كند.
وي با بيان اينكه اين كار از نظر قانوني و اخلاقي نادرست است، تصريح كرد: ايجاد تغيير در محتوا يا حذف بخشي از محتوا، همچنين ذكر ناقص نام نويسنده و يا انتشار اثر به نام ديگري نيز خلاف قانون است.
حسينينيك تصريح كرد: بر اساس ماده 23 قانون حمايت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان مصوب سال 1348 نيز هر كس تمام يا قسمتي از اثر ديگري را كه مورد حمايت اين قانون است به نام خود يا به نام پديدآورنده بدون اجازه او و يا آگاهانه و از روي قصد به نام شخص ديگري غير از پديدآورنده نشر يا پخش كند به حبس از 6 ماه تا سه سال محكوم خواهد شد.
حسينينيك با بيان اينكه بسياري از دستاندركاران حوزه نشر از وضع چنين قوانيني بياطلاع هستند، يادآور شد: واگذاري حقوق مادي از طرف پديدآورندگان به ناشر در صورتي كه بدون محدوديت زماني باشد، بر اساس ماده 14 قانون حمايت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان مصوب حداكثر سي سال است و بعد از آن، حقوق مذكور به پديدآورنده منتقل ميشود.
به گفته وي، بعد از واگذاري حقوق مادي اثر به ناشر، در صورتي كه پديدآورنده فوت كند، قرارداد با ناشر پابرجاست و بعد آن تا موعد پنجاه سال بعد از فوت پديدآورنده، حقوق مادي به ورثه يا وصي پديدآورنده منتقل ميشود.
حسينينيك با بيان اينكه توصيه ميشود طرفين قرارداد بايد به مدت واگذاري حقوق مادي اثر يا تعداد دفعات چاپ توجه داشته باشند، عنوان كرد: كتابفروشان و شركتهاي پخش كتاب نيز به اصل بودن اثر بايد توجه داشته باشند، زيرا پخش و عرضه آثار غير قانوني بر اساس ماده 23 قانون حمايت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان ممنوع است و فرد خاطي به 6 ماه تا سه سال حبس محكوم ميشود.
وي در بخش ديگر سخنان خود تغيير در متن نويسندهاي را بدون اجازه وي، نقض قانون دانست و گفت: بر اساس قانون، كسي حق ندارد آثار پديدآورندهاي را بدون اجازه وي منتشر ساخته يا تغييري در محتوا داده يا بخشي از محتوا را حذف كرده و يا نام وي را ناقص ذكر كرده يا به نام خود يا ديگري منتشر سازد.
رييس شوراي حمايت از حقوق تاليف و نشر يادآور شد: حقوق پديدآورنده شامل حق انحصاري نشر و پخش و عرضه و اجراي اثر و حق بهرهبرداري مادي و معنوي از نام و اثر اوست.
حيسنينيك تصريح كرد: حقوق معنوي اثر بدون محدوديت زماني و مكاني، بهطور ابدي مربوط به پديدآورنده است و حتي از طريق ارث و وصيت نيز به كسي منتقل نميشود.
به گفته وي، پديدآورندگان بايد توجه داشته باشند كه رعايت حقوق معنوي ديگران در آثارشان، از اهميت ويژهاي برخوردار است، زيرا حقوق معنوي به رسميت شناخته شده در قانون حمايت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان مصوب سال 1348، حق سرپرستي و حق تماميت است.
حسينينيك در اينباره توضيح داد: بر اساس اين دو حق، كسي حق ندارد به حد خارج از عرف و بدون ذكر مأخذ، اقدام به بهره برداري از آثار ديگران در اثر خود كرده يا اثر ديگري را به نام خود منتشر كند.
وي با اشاره به ماده يك قانون ترجمه و تكثير كتب و نشريات و آثار صوتي مصوب سال 1352، نيز گفت: حق تكثير يا تجديد چاپ و بهرهبرداري و نشر و پخش هر ترجمهاي با مترجم يا وارث قانوني او است و حقوق مذكور در اين ماده قابل انتقال به غير است و انتقال گيرنده از نظر استفاده از اين حقوق قائم مقام انتقال دهنده براي استفاده از بقيه مدت از اين حق خواهد بود، همچنين ذكر نام مترجم در تمام موارد استفاده الزامي است.
رييس شوراي حمايت از حقوق تاليف و نشر با بيان اينكه كتابهاي بسياري براي آگاهي ناشران و پديدآورندگان با حقوق خود در بازار نيست، يادآور شد: تجربه نشان داده است زماني كه اصحاب نشر با حقوق اوليه خود آشنا باشند، بسياري از مشكلات آتي اين صنف برطرف ميشود.
شنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۰ - ۱۵:۰۰
نظر شما