به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از مجله كتاب فرانسه، «از روزگاري كه بودند» نخستين اثر بلند نويسنده جوان 19 ساله به نام مارين دوفالوارد است كه امسال موفق شد هم حيرت همگان را از شيوايي ادبي قلمش برانگيزد و هم يكي از جوايز بزرگ هشت‌گانه پاييز ادبي فرانسه 2011 را از آن خود سازد.
روز گذشته كافه قديمي فلور پاريس كه هر سال جايزه‌اي ادبي به اين نام را به همت فردريك بايگبدر (برنده رنودوي 2009) اهدا مي‌كند، ميزبان مراسم انتخاب برگزيده جايزه ادبي امسال بود.
«از روزگاري كه بودند» موفق شد با كسب 8 رأي در برابر 3 رأي موافق به رمان «بلوك» اثر ژروم لروي و يك اثر سفيد، نظر اكثريت هيات داوران فلور را براي دريافت جايزه تأمين كند.
«ارواح» اثر پاتريس لولورن (لا تابل روند)، «روزنوشت يك اخراجي» اثر ادوارد ليمونوف (آلبين ميشل)، «انوار آسماني» اثر اوليويه مولن (بالاند) و «پيوند باكره‌ها» اثر وانسا اشنايدر (استوك) ديگر رقباي جدي امسال جايزه بودند.
دوفالوارد اواخر ماه آگوست به محض ارایه نخستين رمانش توجه و تحسين منتقدان روزنامه‌هاي فرانسوي را برانگيخت. او تنها نويسنده جوان 19 ساله فرانسوي نبود كه نخستين رمانش را عرضه كرد بلكه نخستين نويسنده جواني است كه اثر گمشده‌اش در بين 654 رمان پاييز ادبي فرانسه، به يكباره به فهرست نامزدهاي سه جايزه بزرگ ادبي رنودو، دسامبر و فلور راه يافت و سرانجام موفق به كسب آخرين جايزه سرشناس فصل شد.
روايت رمان «از روزگاري كه بودند» زندگي پسر جواني در يك خانواده متوسط (بورژوا) است كه روز به روز بر احساس بي‌ميلي او نسبت به هستي افزوده مي‌شود اما از راه طنزپردازي و كلام نيشدار و خيالپردازي به مبارزه با آن مي‌رود.
هر چند بخش نخست و ذاتي كاراكتر اصلي رمان دوفالوارد مانند بسياري از كاراكترهاي نمايشنامه‌ها و رمان‌هاي ابزورد فرانسوي تكراري و ملال‌آور به نظر مي‌رسد، شيوه پرداخت او و كشمكش قهرمان داستان با سرنوشت خاكستري و بي شور و هيجانش اثر او را خواندني و جذاب جلوه مي‌دهد.
پايگاه اينترنتي نوول ابزرواتور فرانسه در ارایه تحليلي درباره «شيوه فرانسوي جنگ» نوشته آلكسيس ژني 48 ساله (برنده گنكور 2011) و ديگري «از روزگاري كه بودند» اثر مارين دوفالوارد 19 ساله (برنده فلور 2011)، از این دو اثر به عنوان دو «رمان اول» شگفت‌آور پاييز ادبي امسال كه نخستين و آخرين جوايز بزرگ ادبي امسال را به نام خود ثبت كردند، یاد می کند و با ارزیابی زبان ادبي دو نويسنده با صفت پرمایه، به نقل از دو فالوارد مي‌نويسد: «ويژگي‌هاي سبكي دو رمان وجه مميز و برجسته آنهاست كه آن را در شيوه نوشتاري بسياري از نويسندگان معاصر نمي‌توان پيدا كرد. نمي‌خواهم بگويم كه ما هر دو زيبايي‌گرا هستيم چرا كه زيبايي‌گرا بودن در ادبيات از سويي قابل دفاع كردن نيست و از سوي ديگر غيرممكن است نويسنده‌اي فقط زيباگرا باشد، اما سرانجام اين خود رمان‌ها هستند كه فرم و ويژگي‌هاي سبكي و ساختاريشان را معين مي‌كنند.»
جايزه ادبي فلور از سال 1994 تاكنون توسط نويسنده مطرح فرانسوي فردريك بايگبدر همراه تعدادي از روزنامه‌نگاران فرانسوي به بهترين اثر نويسنده جوان فرانسوي در كافه دو فلور پاريس اهدا مي‌شود.
املي نوتومب (2007)، ويرژيني دسپان (1998) و ميشل هولبك (1996) جايزه فلور را از دوران جواني در گنجينه دستاوردهاي ادبي خود دارند. سال گذشته نيز عبدالله تايا با رمان «روز پادشاه» (نشر سويل) موفق به كسب فلور 2010 شد.
روز گذشته كافه قديمي فلور پاريس كه هر سال جايزه‌اي ادبي به اين نام را به همت فردريك بايگبدر (برنده رنودوي 2009) اهدا مي‌كند، ميزبان مراسم انتخاب برگزيده جايزه ادبي امسال بود.
«از روزگاري كه بودند» موفق شد با كسب 8 رأي در برابر 3 رأي موافق به رمان «بلوك» اثر ژروم لروي و يك اثر سفيد، نظر اكثريت هيات داوران فلور را براي دريافت جايزه تأمين كند.
«ارواح» اثر پاتريس لولورن (لا تابل روند)، «روزنوشت يك اخراجي» اثر ادوارد ليمونوف (آلبين ميشل)، «انوار آسماني» اثر اوليويه مولن (بالاند) و «پيوند باكره‌ها» اثر وانسا اشنايدر (استوك) ديگر رقباي جدي امسال جايزه بودند.
دوفالوارد اواخر ماه آگوست به محض ارایه نخستين رمانش توجه و تحسين منتقدان روزنامه‌هاي فرانسوي را برانگيخت. او تنها نويسنده جوان 19 ساله فرانسوي نبود كه نخستين رمانش را عرضه كرد بلكه نخستين نويسنده جواني است كه اثر گمشده‌اش در بين 654 رمان پاييز ادبي فرانسه، به يكباره به فهرست نامزدهاي سه جايزه بزرگ ادبي رنودو، دسامبر و فلور راه يافت و سرانجام موفق به كسب آخرين جايزه سرشناس فصل شد.
روايت رمان «از روزگاري كه بودند» زندگي پسر جواني در يك خانواده متوسط (بورژوا) است كه روز به روز بر احساس بي‌ميلي او نسبت به هستي افزوده مي‌شود اما از راه طنزپردازي و كلام نيشدار و خيالپردازي به مبارزه با آن مي‌رود.
هر چند بخش نخست و ذاتي كاراكتر اصلي رمان دوفالوارد مانند بسياري از كاراكترهاي نمايشنامه‌ها و رمان‌هاي ابزورد فرانسوي تكراري و ملال‌آور به نظر مي‌رسد، شيوه پرداخت او و كشمكش قهرمان داستان با سرنوشت خاكستري و بي شور و هيجانش اثر او را خواندني و جذاب جلوه مي‌دهد.
پايگاه اينترنتي نوول ابزرواتور فرانسه در ارایه تحليلي درباره «شيوه فرانسوي جنگ» نوشته آلكسيس ژني 48 ساله (برنده گنكور 2011) و ديگري «از روزگاري كه بودند» اثر مارين دوفالوارد 19 ساله (برنده فلور 2011)، از این دو اثر به عنوان دو «رمان اول» شگفت‌آور پاييز ادبي امسال كه نخستين و آخرين جوايز بزرگ ادبي امسال را به نام خود ثبت كردند، یاد می کند و با ارزیابی زبان ادبي دو نويسنده با صفت پرمایه، به نقل از دو فالوارد مي‌نويسد: «ويژگي‌هاي سبكي دو رمان وجه مميز و برجسته آنهاست كه آن را در شيوه نوشتاري بسياري از نويسندگان معاصر نمي‌توان پيدا كرد. نمي‌خواهم بگويم كه ما هر دو زيبايي‌گرا هستيم چرا كه زيبايي‌گرا بودن در ادبيات از سويي قابل دفاع كردن نيست و از سوي ديگر غيرممكن است نويسنده‌اي فقط زيباگرا باشد، اما سرانجام اين خود رمان‌ها هستند كه فرم و ويژگي‌هاي سبكي و ساختاريشان را معين مي‌كنند.»
جايزه ادبي فلور از سال 1994 تاكنون توسط نويسنده مطرح فرانسوي فردريك بايگبدر همراه تعدادي از روزنامه‌نگاران فرانسوي به بهترين اثر نويسنده جوان فرانسوي در كافه دو فلور پاريس اهدا مي‌شود.
املي نوتومب (2007)، ويرژيني دسپان (1998) و ميشل هولبك (1996) جايزه فلور را از دوران جواني در گنجينه دستاوردهاي ادبي خود دارند. سال گذشته نيز عبدالله تايا با رمان «روز پادشاه» (نشر سويل) موفق به كسب فلور 2010 شد.
نظر شما