به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين اثر تلاش مي‌كند به صورت كوتاه و گويا، گزارش‌هاي تاريخي درباره زيارت اهل سنت و علاقه‌مندي آنان به زيارت آستان مقدس حضرت رضا(ع) را روايت كند؛ حركت مباركي كه در ميان دوستداران و ارادتمندان سني مذهب، رهروان فراواني دارد.

امام رضا(ع) فرزند رسول خدا(ص) يكي از بندگان صالح خدا و امام هشتم شيعيان است كه آستان مقدس آن حضرت(ع) از سده سوم هجري قمري تاكنون مورد توجه خاص و عام امت اسلامي به ويژه اهل سنت قرار گرفته است و تمامي مسلمين از نقاط دور و نزديك با هر فرقه و مذهبي كه دارند، به زيارت و پابوسي آستان آن حضرت شتافتند و با زيارت و توسل به آن حضرت(ع) و طلب شفاي مريضي و رفع گرفتاري‌ها و تبرك جستن به مرقد ايشان، بر سنت بودن اين گونه اعمال تاكيد كرده و خط بطلاني بر توهمات بي‌اساس بدعت وهابيت و سلفي‌ها كشيدند.

با ظهور تفكرات بدعت‌آميز و فتاواي خونين ابن‌تيميه و گسترش آن توسط محمدبن عبدالوهاب، اتحاد مسلمين به مخاطره افتاد و اين گروهك جعلي، با پيروي از اسلاف خويش(شجره ملعونه بني اميه) با تكفير و مهدورالدم دانستن قاطبه مسلمين، سعي در ايجاد شكاف و رخنه و فتنه‌گري بين مسلمين داشته‌اند و مسلمين را كه به زيارت قبور انبيا و صالحين مي‌رفتند، به آنها متوسل مي‌شدند يا به قبر آنها تبرك مي‌جستند، قبريون و حجريون ناميدند و با تكفيرشان، خود را موحد حقيقي معرفي مي‌كردند! در حالي كه زيارت، توسل، استغاثه و طلب رفع حوايج و تبرك به قبور انبيا و صالحين، از باورهاي راستين و سنت‌هاي ديرين امت اسلامي است كه ريشه در آيات قرآني و روايات صحيح نبوي دارد و قول و منش صحابه و تابعين و سيره مسلمين بر آن استوار است.

با وجود اختلاف نظرهاي موجود بين فرقه‌ها و مذاهب اسلامي كه امري طبيعي است، زيارت و توسل و ساير واژه‌هاي ياد شده را مي‌توان از مسائل مورد اتفاق بين امت اسلامي دانست كه گزارش‌ها و نصوص تاريخي گواه بر اين مدعاست. اين نقاط مشترك بين مسلمين را مي‌توان يكي از محورهاي يك زندگي مسالمت‌آميز و به دور از تنش بين فرقه‌ها و مذاهب اسلامي دانست.

پژوهش حاضر در سه فصل «فضيلت زيارت، زيارت اهل سنت و آستان حضرت(ع)» در رد توهمات بي‌اساس فرقه وهابيت درباره حرمت زيارت و توسل، تكفير و مهدورالدم دانستن زائرين و متوسلين و تقويت اتحاد بيش از بيش مسلمين سامان يافته و با نام زيارت حضرت رضا(ع) به روايت اهل سنت ارايه شده است.

در فصل نخست كتاب حاضر مي‌خوانيم: «زيارت مرقد شريف امام رضا(ع) و انعكاس آن در روايات پيامبر گرامي اسلام(ص) و اهل‌بيت(عليهم‌السلام) و تاكيد و سفارش معصومين(عليهم‌السلام) در مورد زيارت امام رضا(ع) در كتاب‌هاي اهل سنت، حاكي از اهميت و جايگاه ويژه آن حضرت بوده و سنت بودن زيارت مرقد پاك وي را به وضوح نمودار مي‌سازد كه متاسفانه اين روايات مغفول واقع شده است. در اين فصل، يازده روايت در فضيلت زيارت قبر امام رضا(ع) از زبان پيامبر اعظم(ص)، امام كاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام‌هادي(ع) در منابع معتبر اهل سنت وارد شده است.»

زيارت اهل سنت عنوان دومين فصل اين اثر است. امام رضا(ع) در دوران حيات پربركت خويش، فضايل و كرامات بسياري داشته كه نقطه اوج آن، ورود تاريخي آن حضرت(ع) به نيشابور و تبرك جستن علما و اهل سنت آن منطقه به خاك پاي مركب امام است. الته اين كرامات و بركات به دوران حيات آن حضرت محدود نبوده‌اند و پس از شهادت وي نيز به تصريح علماي اهل سنت، قبر شريف امام رضا(ع) از همان قرن سوم ـ‌ چهارم هجري تاكنون محل زيارت و توسل علماي اهل سنت و ساير مردم و شفا گرفتن از آن بقعه شريفه بوده و بر اساس گزارش‌هاي آنان، توسلات و زيارات مردم هرسال گسترده‌تر شده است.
اين گزارش‌ها حاكي از اين موضوع است كه زيارت قبور اهل‌بيت(ع) يك سنت موكد نبوي(ص) و خط بطلاني بر توهمات بي‌اساس وهابيت است.

فصل سوم كتاب، در رد باور نادرست فرقه وهابيت تهيه شده است. فرقه وهابيت و سلفي بر اين باور است كه بنا، بر قبور جايز نيست و از مصاديق شرك است و آن را ساخته و پرداخته حاكمان عثماني دانسته‌اند، در حالي كه گزارش‌هاي تاريخي، قدمت بناي بر قبور را قبل از ظهور حاكمان عثماني و بدعت ابن‌تيميه، در قرون اوليه نشان مي‌دهد. يكي از اين موارد، بناي گنبد و بارگاه مطهر امام رضا(ع) است كه ريشه در قرون سوم و چهارم هجري دارد كه اكنون به صورت گنبد و بارگاه فعلي درآمده كه در فصل سوم كتاب به اين گزارش‌ها اشاره شده است.

چاپ سوم كتاب «زيارت حضرت رضا(عليه‌السلام) به روايت اهل سنت» در شمارگان 1000 نسخه، 64 و بهاي 11000 صفحه راهي بازار نشر شد.