طهماسب، در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، بيان كرد: در ميان روانكاوان، دو واژه‌نامه از شهرت بيشتري برخوردارند. يكي از آنها به «واژه‌نامه لابلانش» معروف است كه به زبان فرانسه در دهه شصت ميلادي منتشر شد. «زبان روانكاوي» عنوان واژه‌نامه ديگري است كه بيش از ديگر واژه‌نامه‌ها در حوزه تدريس و پژوهش كشورمان به كار گرفته مي‌شود.
وي يادآور شد: سال‌ها پيش مايل به ترجمه «دانشنامه انتقادي روانكاوي» بودم، اما به دليل شناختي كه بر حوزه روانكاوي كشور داشتم، احساس مي‌كردم زمان استقبال از اين اثر هنوز فرا نرسيده است.
طهماسب به اختصار مداخل اين دانشنامه اشاره كرد و گفت: «چارلز رايكرافت» نويسنده اين اثر، تلاش كرده است در تمامي مدخل‌ها با پرهيز از ذكر اضافات و حاشيه‌ها، توضيح روشني درباره موضوع مورد نظر ارايه كند.
به گفته اين مترجم، ارجاعات متعدد اين دانشنامه، استفاده از آن را براي پژوهشگران آسان‌تر و مفيدتر كرده است.
وي اين دانشنامه را نسبت به ساير دانشنامه‌هاي اين حوزه متفاوت دانست و گفت: در اين اثر برخلاف ساير دانشنامه‌ها كه رويكردهايي مانند روانكاوي لاكاني را در پيش مي‌گيرند، رويكرد خاصي به چشم نمي‌خورد. رايكرافت در اين دانشنامه، قدر مشترك و همچنين تفاوت‌هاي رويكردهاي مختلف روانكاوي را با زباني ساده ارايه كرده است.
طهماسب به انتقادي بودن اين اثر اشاره كرد و توضيح داد: واژه يا روش «انتقادي» در ميان پژوهشگران كشورهاي انگليسي‌زبان، كاربرد فراواني دارد. پژوهشگري كه از اين روش استفاده مي‌كند، تنها به يك مكتب اكتفا نمي‌كند، بلكه با نگاهي انتقادي، وجوه اشتراك و افتراق مكاتب مختلف را شرح مي‌دهد تا از اين طريق، به نگاهي جامع دست يابد.
وي افزود: «دانشنامه انتقادي روانكاوي» را پس از ويرايش به انتشارات «بينش نو» خواهم سپرد و اميدوارم اين اثر تا پايان سال 90 منتشر شود.
پنجشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۰ - ۰۹:۵۲
نظر شما