به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، نريمان درباره اين كتاب توضيح داد: ساز «عود» يا «بربط» حدود هفت نام ديگر هم دارد و از نخستين سازهاي موسيقي كشور بوده است.

وي ادامه داد: ساز عود در گذشته‌هاي دور به دست اعراب افتاد و اين ساز را با نوازندگان آن زمان كه استادان به نام بودند برخلاف ميل خودشان به كشورهاي عربي چون «عراق» بردند و آنها را وادار كردند اين نوع موسيقي را به اعراب آموزش دهند كه این روند تا عصر صفويه ادامه يافت و سپس منسوخ شد.

نريمان افزود: ساز بربط به فراموشي سپرده ‌شد و سال‌ها در ايران نبود. من از سال 1334 شروع كردم به يادگيري اين ساز بسيار دلنشين بدون معلم و حتي يك جلد كتاب.

وي توضيح داد: در آن سال‌ها با مشكلات زيادي ساز «عود» را به‌دست آوردم و نواختن آن را با توجه به آنچه در نواختن تار و سه تار مي‌دانستم آغاز كردم.

نريمان گفت: با خود عهد كردم اين ساز را به حالت نخست خود كه از ايران برخاسته برگردانم و بسيار در اين راه زحمت كشيدم و اين كار را با ارايه سبكي كه از ذهنم تراوش مي‌كرد انجام دهم.

وي ادامه داد: در اين زمينه صاحب سبک شدم و در راديو مشهد و راديو شيراز شروع به كار كردم. در سال 1340 به تهران آمدم و با سوابقي كه با خود آورده بودم به عنوان تك‌نواز ساز «عود» در برنامه‌های راديو تهران مشغول فعاليت شدم. برنامه «گل‌ها»، «ساز تنها» و «تك‌نوازان» از جمله اين برنامه‌ها است.

نريمان توضيح داد: همزمان آموزش موسيقي عود را به هنرجويان آغاز كردم و طي هر جلسه جزواتي را براي تدريس مي‌نوشتم تا در نهايت يك مجموعه شد. در آن زمان هيچ نوع كتاب، نوشته‌ و يادداشتي راجع به ساز عود وجود نداشت. نخستين كتابي كه توانستم در اين زمينه منتشر كنم «آموزش شيوه بربط‌نوازي» براي آموزش اين ساز بود كه خودم آن را نوشتم، سپس كتاب «42قطعه براي عود» را براي آموزش در دانشگاه مكتوب كردم.

وي افزود: در ادامه به اين فكر افتادم آنچه را اصل موسيقي و ريشه رديف‌ها است براي ساز عود بنويسم كه نسبت به سازهاي ديگر مظلوم واقع شده بود. اين كار مشكل را طي زمان طولاني به پايان رساندم و «علي پژوهشگر»، «نگار بوبان»، «شاياندخت عابديني‌منش» و «يعقوب نوروزي» در اين زمينه مرا ياري كردند.

پس از پيشگفتار و مقدمه فهرست كتاب اينگونه تنظيم شده است: «سيستم كوك عود»، «دستگاه شور»، «آواز ابوعطا»، «آواز بيات ترك»، «آواز دشتي»، «آواز افشاري»، «دستگاه سه‌گاه»، «دستگاه چهارگاه»، «دستگاه ماهور»، «دستگاه همايون»، «آواز اصفهان»، «دستگاه نوا» و «دستگاه راست پنجگاه».

كتاب «رديف موسيقي ايراني براي عود» نوشته اسكندر ابراهيمي‌زنجاني متخلص به منصور نريمان در شمارگان دوهزار و 500 نسخه و با قيمت تعيين شده 9 هزار و 900 تومان از سوي انتشارات سوره مهر به فروش مي‌رسد. 

اسکندر ابراهیمی‌زنجانی، که بعدها نام هنری‏ خود را به «منصور نریمان» تغییر داد، در سال 1314 در مشهد متولد شد. پدرش که خود سه تار، تار و نی را به خوبی می‌نواخت از همان دوران کودکی او را تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه تار را به او آموخت. 

وي از سن 14 سالگی همکاری خود را با رادیو مشهد به عنوان تک‌نواز موسیقی آغاز کرد و پس از تسلط کافی بر شیوه نوازندگی عود، در برخي برنامه‌ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. پس از مدتی همکاری با رادیو مشهد، به شیراز نقل مکان کرد و به مدت چهار سال فعالیت و همکاری خود را در زمینه موسیقی و اجرا با رادیو شیراز ادامه داد. پس از آن به عنوان تک‌نواز رسمی رادیو در کنار استادان دیگر نظیر «جلیل شهناز»، «فرهنگ شریف»، «پرویز یاحقی» و دیگر تک نوازان آن دوره به فعالیت خود در رادیو تهران ادامه داد.

در سال 1341 از او برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد.