چهارشنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۰ - ۱۳:۴۶
«از معراج برگشتگان» مرور زندگی است

حمید داوودآبادي، نویسنده كتاب «از معراج برگشتگان» گفت: اين كتاب را ننوشتم كه اثري از خود به جا گذاشته باشم. با این كتاب زندگي‌ام را يك بار مرور و با آن خودم را از خاطراتم خالي كردم. تصور مي‌كنم مخاطب اين اثر، روز به روز با نويسنده بزرگ مي‌شود و رشد مي‌كند.-

به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، ششمين نشست از سلسله جلسه‌هاي «كتاب و كتابت» با موضوع كتاب «از معراج برگشتگان»، عصر سه‌شنبه (29 شهريور) با حضور حميد داوودآبادي، نويسنده اثر در فرهنگسراي اخلاق برگزار شد.

داوودآبادي اين نشست را با ارايه توصيفي از كتاب «از معرج برگشتگان» آغاز و اظهار كرد: اين اثر، يك كتاب نيست. تصوير زندگي پسربچه شلوغ ميانه‌نشين تهران با آداب و بازي‌هاي زمانه خود است كه با كنجكاوي‌هاي بسيار به ايام انقلاب گره خورده و سپس وارد 8 سال جنگ تحميلي عراق عليه ايران شده است.

وي ادامه داد: اين كتاب را ننوشتم كه اثري از خود به جا گذاشته باشم. با كتاب «از معراج برگشتگان» زندگي‌ام را يك بار مرور و با آن خودم را از خاطراتم خالي كردم. تصور مي‌كنم مخاطب اين اثر، روز به روز با نويسنده بزرگ مي‌شود و رشد مي‌كند. اين اثر را نوشتم تا فرزندانم، پدر و دوستان پدرشان را بهتر بشناسند و به چرايي اسامي كه برايشان انتخاب كردند، پي ببرند. 

داوودآبادي با اشاره به جذابيت بخش «شهيد بعد از ظهر» براي مخاطبان، گفت: در اين بخش به زندگي و شهادت مصطفي كاظم‌زاده، نزديك‌ترين دوست دوران كودكي و نوجواني‌ام پرداخته‌ام. مصطفي از چنان شخصيتي برخوردار بود كه هنوز موفق به شناساندن وي به فرزندم نشده‌ام.

نويسنده كتاب «از معراج برگشتگان» گفت: در اين اثر، جنگ نمي‌بينيم زيرا بچه‌هاي ما جنگجو نبودند، بلكه رزمنده بودند. در واقع در كتاب «از معراج برگشتگان» به حوادث و اتفاقاتي كه بين رزمندگان رخ مي‌داد، پرداخته شده است.

داوودآبادي با اشاره به نگارش اولين خاطره‌اش از جنگ در دومين روز حضورش در جبهه، اظهار كرد: اين خاطره را در قالب يك نامه و به صورت توصيفي از حال و هواي جبهه براي مادرم نوشتم. البته هميشه يادداشت‌هایي از حوادث مختلف جنگ تحميلي عراق عليه ايران به همراه می نوشتم كه در نگارش اين كتاب استفاده شده‌اند.

وي با اشاره به بيت «جنگ كجايي كه دلم تنگ توست/ رقص جنوب تشنه آهنگ توست»، سروده مرحوم محمدرضا آقاسي، اضافه كرد: در سال‌هاي گذشته با 2 فرهنگ جنگ و جبهه مواجه بوده‌ايم. فرهنگ جنگ در تمام كشورها موجود است، اما فرهنگ جبهه شامل فضاي معنوي و ارتباطات حاكم بين رزمندگان، به ما اختصاص دارد. در واقع ما دلمان براي جنگ تنگ نمي‌شود، بلكه دلتنگي‌ها با حال و هواي جبهه در ارتباطند.

داوودآبادي با اشاره به شناخت محدود ايراني‌ها نسبت به روحيه رزمندگان در دوران دفاع مقدس، اظهار كرد: سال‌ها پيش ميزگردي تطبيقي با موضوع خاطره‌نويسی، با حضور انديشمنداني از فرانسه در ايران برگزار شد. پروفسور كريستوف بالايي در اين ميزگرد مقاله‌اي درباره روحيه يك بسيجي در عمليات كربلاي 5 ارايه داد. تعجب كردم كه وي رزمندگان ايراني را بهتر از خود ما شناخته است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها