به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، در ابتدای اين نشست نقد، حسين ورجاني گفت: آتش‌پرور از نویسندگان نسل سوم است و چاپ اولین داستان‌های او به اوایل دهه پنجاه بازمی‌گردد. او تاثیرگذارترین داستان کوتاه خود با نام «اندوه» را در سال 1366 نوشته است. این داستان برای نخستین بار در کتاب «دریچه تازه» منتشر شد. «خوابگرد و داستان‌های دیگر» (1369) نيز از دیگر آثار قابل توجه اين نويسنده است. 

وي افزود: تا به حال چند كتاب اين نويسنده به زيان‌هاي انگلیسی، عربی و کردی ترجمه شده است و داستان کوتاه «ماهی در باد» و رمان «خیابان بهار آبی بود» از آخرین آثار منتشر شده این نویسنده‌اند و «خیابان بهار آبی بود»، به عنوان یکی از پانزده رمان متفاوت سال 1384 از سوی انجمن مطالعاتی آثار داستانی متفاوت «واو» برگزیده شد.

ورجانی افزود: نقد رمان «خیابان بهار آبی بود» کاری سهل و ممتنع است. در وهله اول به نظر مي‌رسد با رماني ساده روبروییم ولی با یک‌بار مطالعه همه زیر و بم رمان برايمان آشکار می‌شود. لیکن توجه به جزييات، عناصر، تکنیک‌ها و صناعات خاص آن، پیچیدگی ساختاری و موضوعی رمان را بر ما آشکار مي‌‌سازد.

وي تصريح كرد: از منظری می‌توان رمان مذکور را اثری اتوبیوگرافیک دانست؛ چراکه اتفاقا نویسنده نیز متولد و اهل دیسفان، محلی است که بیشتر حوادث رمان در آن اتفاق می‌افتد و از سوي ديگر نويسنده به گونه‌اي به نقد فرمالیستی و محتوایی و فرهنگی پرداخته است.

ورجاني در پايان گفت: آتش‌پرور روایت‌گر صادق زمانه ناشکیب و ناصادق است و می‌توان «خیابان بهار آبی بود» او را یکی از بهترین رمان های اقلیمی، جامعه‌شناختی زبان فارسی به حساب آورد. 

پس از سخنان وي، آتش‌پرور، بخش‌هایی از فصل «آواز باران» اين رمان را برای حضار خواند و در ادامه درباره مشکلات و پدیده‌های زندگی در دیسفان و موقعیت‌های خاص اقلیمی آن منطقه و طرز زندگی و خلق و خوی مردم آنجا صحبت كرد. 

در ادامه اين برنامه نيز مرادی، به چگونگی زندگی و باور پذیری اثر اشاره كرد و خشم طبیعت را عامل مهم و تم اصلی رمان و علتي براي عشق به زمین دانست و در مجموع بار عاطفی و احساسی اثر را تحسین کرد. 

وي همچنين توضيح داد: در برخی از موارد، نويسنده در اين كتاب به شرح وقایع و توضیح اجمالی حوادث رمان، درباره اصطلاح بومی منطقه دیسفان و اینکه این گویش ریشه در زبان دری دارد، پرداخته است. عقاید، منش‌ها و دیدگاه اخلاقی شخصيت‌ها در اين داستان برگرفته از محیطی است که نویسنده سال‌ها با آن درگیر بوده است.

پروین حمیدزاده نيز در بخش ديگري از اين برنامه گفت: اين رمان در تمامی ابعاد بر اندیشه و ذهن شخصیت‌ها به اندازه دانش و تفکر آن‌ها تمرکز کرده است. مثلا رسیدن مادر به دهکده کوچکی مانند «کاخک» اطلاعاتي اند كه نويسنده در اختیار مخاطب مي‌‌گذارد تا درباره موضوع کمبود آب و حضور سراب، بیشتر فکر کند. 

محمدمهدی صباغیان نيز در سخنانش درباره اين رمان توضيح داد: با خواندن این رمان بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم. نویسنده در اين كتاب با توانمندی عالی فضايی محلي مانند دیسفان و بدبختی و مرارت‌های نسل گذشته و حال را توصيف كرده است. 

اشرف کاظمی نيز در اين جلسه درباره رمان «خيابان بهار آبي بود»، گفت: رمان دارای تعلیقي نیرومند است و هر چه به پایان آن نزدیک می‌شویم، کشش بیشتری پیدا می‌کند. گاه با ماه‌بانو، جای پای خضر می‌گذاریم و همه جا را سبز می‌بینیم  و گاه با راوی و شهربانو به کاخک می‌رویم و گاه حسرت یک قطره باران را می‌خوریم.

«خیابان بهار آبی بود»، سال 84 از سوي نشر «گل آذين» راهي بازار كتاب شد.

اين جلسه نقد ،جمعه 31 تير با حضور جمعي از  نويسندگان و علاقه‌مندان به ادبيات در مركز شهر كتاب ساوه برگزار شد.