به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، هدف اصلي اين کتاب سعي در نشان دادن نقش و اهميت آب ‌و هوا و روابط بين آب ‌و هوا و توريسم است. به همين دليل نيز طي فصول پنج‌گانه سعي شده مفاهيم اساسي آب ‌و هوا، مفاهيم اساسي توريسم، روابط موجود بين آب ‌و هوا و توريسم، تکنيک‌ها و روش‌هاي مورد استفاده، همچنين اهميت تغييرات اقليمي در صنعت توريسم، مورد بررسي و تحليل قرار گيرد.

در پيشگفتار اين كتاب آمده است: به جرأت مي‌توان گفت هيچ نوشته و کتابي توان بررسي دقيق و کامل اين حيطه را ندارد. لذا اين کتاب را نيز تنها بايد به صورت مقدمه‌اي کوچک بر موضوع گسترده آب ‌و هواشناسي توريسم قلمداد كرد. اعتقاد بر اين است که اين نوشته مي‌تواند محققان را در رسيدن به اهداف بزرگ‌تر و علمي‌تر کمک كند.

همچنين مي‌توان اميدوار بود که اين کتاب بتواند در زمينه توجه علمي به موضوع آب ‌و هواشناسي توريسم مؤثر واقع شود و در برنامه‌ريزي‌هاي توسعه همه‌ جانبه گردشگري در ايران نقشي ولو کوچک ايفا كند.

امروزه توريسم، بخش بزرگي از اقتصاد جهاني را تشکيل مي‌دهد و در حال تبديل شدن به بزرگ‌ترين و سودآورترين صنعت جهان است. طبق پيش‌بيني‌هاي سازمان جهاني توريسم، در سال 2020 ميلادي جمعيت جهانگردان به 6/1 ميليارد نفر و درآمد حاصله از آن نيز به 2000 ميليارد دلار خواهد رسيد. درآمد بالا، هزينه‌هاي نسبتا پايين و پيامدهاي منفي کمتر توريسم نسبت به فعاليت‌هاي ديگر بشري باعث توجه و تمايل شديد کشورهاي جهان به اين صنعت شده است.

توريسم همچون منشوري است که جنبه‌ها و وجوه گوناگوني دارد و براي شناخت علمي و دقيق آن از رشته‌هاي گوناگوني مثل اقتصاد، جامعه‌شناسي، کشاورزي، علوم ورزشي، علوم زيستي، جغرافيا و اقليم‌شناسي بايد کمک گرفت.

بنابراين مي‌توان گفت که گردشگري فعاليتي علمي است که تحت تأثير عوامل گوناگوني است که آب‌ و هوا يکي از آنها محسوب مي‌شود. بدين ‌ترتيب آب‌ و هواشناسي نيز دانشي خواهد بود که در توسعه اين صنعت نقش ايفا مي‌کند.

با وجود برجستگي نقش آب ‌و هوا در فعاليت‌هاي گوناگون گردشگري و ارتباط محکم و ناگسستني بين گردشگري و آب‌ و هواشناسي، دانش ما در اين رابطه هنوز در مراحل ابتدايي است و تا کمال، راهي بس طولاني در پيش داريم. پيچيدگي روابط بين اين دو حيطه، همچنين عدم امکان سنجش و اندازه‌گيري دقيق متغيرها و شاخص‌هاي دخيل در موضوع، مشکلات بزرگي پيش روي متخصصان آب ‌و هواشناسي توريسم که يکي از مهم‌ترين گرايش‌هاي آب ‌و هواشناسي کاربردي به شمار مي‌رود، قرار داده است.

روابط بين توريسم و آب ‌و هواشناسي، به طور سنتي در دو شاخه جغرافياي توريسم و آب ‌و هواشناسي مورد مطالعه قرار مي‌گيرد. هرکدام از اين شاخه‌هاي علمي سعي در نشان دادن اهميت آب ‌و هوا در برنامه‌ريزي توريسم دارند. محققان در اين گرايش‌ها سعي مي‌كنند با بررسي اقليمي هر مکان جغرافيايي، تغييرات آن در طول زمان و مکان و روابط آن با فعاليت‌هاي انساني، روش‌ها و تکنيک‌هاي مورد نياز براي تحليل شرايط محيطي در برنامه‌ريزي‌هاي توسعه گردشگري را فراهم آورند.

براي پيشبرد اين امر، تلاش‌هاي زيادي از سوي متخصصان و پژوهشگران آب‌ و هواشناسي توريسم صورت گرفته و مي‌گيرد. طراحي و تعيين الگوها و شاخص‌هاي رقومي مناسب، مقايسه و تطبيق الگوهاي مورد استفاده براي فضاهاي پوشيده که در زيست هواشناسي و زيست اقليم‌شناسي انساني مورد استفاده قرار مي‌گيرند، جهت ارزيابي اثرات مرکب عوامل و عناصر اقليمي بر توريست‌ها و تعيين محدوده‌هاي آسايش حرارتي براي انواع گوناگون فعاليت‌هاي توريستي از جمله اکوتوريسم، توريسم ورزشي، درماني، ساحلي و غيره از جمله تلاش‌هاي ارزشمند متخصصان در زمينه آب‌ و هواشناسي گردشگري به شمار مي‌روند.
اين كتاب براي دانشجويان رشته اقليم‌شناسي در مقطع كارشناسي ارشد به‌ عنوان يكي از منابع اصلي درس «آب ‌و‌ هواشناسي توريسم» به ارزش 2 واحد و به عنوان منبع كمك درسي «عوامل محيطي مؤثر بر توسعه توريسم» رشته جغرافياي توريسم، «آب ‌و ‌هواشناسي كاربردي» و «كاربرد اقليم‌شناسي در برنامه‌ريزي محيطي» رشته اقليم‌شناسي تدوين شده است.

چاپ نخست كتاب «آب و هواشناسي توريسم» در 208 صفحه و بهاي26000 ريال در اختيار دانشجويان و علاقه‌مندان رشته اقيلم‌شناسي قرار گرفته است.